Wat is er de komende tijd op textiel gebied te doen

Terwijl ik vanochtend in het (nog niet zo warme) zonnetje lekker aan het borduren was, bedacht ik  me wat ik deze zomer op textiel/borduurgebied graag  zou willen doen/zien.
Ik heb geen echte vakantieplannen, maar wel tijd en ruimte voor leuke textiel uitstapjes. En die wil ik graag met jullie delen.

Ik wil ze onderverdelen in markten (koopexpedities) en tentoonstellingen (inspiratie).
En waarschijnlijk vergeet ik er een paar, maar laat me dat dan weten, dan neem ik ze alsnog op.  En wie weet bezoek ik ze ook. Tot eind juli denk ik dan aan de volgende evenementen.

Op 10 juni is er al een speciale Textieldag bij de Onze Lieve Vrouwe Abdij in Oosterhout. ‘s Ochtends is er een lezingen programma met presentaties over Ambachtelijk handwerken in een klooster, over Hedendaags restauratiewerk in textiel en over Liturgische Naaldkunst in Nederland. ‘s Middags is er een tentoonstelling met producten, foto’s en archiefstukken van de verschillende handwerkateliers van de Abdij. Tevens is er, wegens het stoppen van het restauratieatelier en het versmallen van het paramentenatelier, een verkoop van overtollig materiaal.
Een buitenkansje om bijzonder handwerkmateriaal op de kop te tikken denk ik.

diverse dessins voor applicaties

diverse garens

Woensdag 19 juli vindt in Hoorn weer de Weversmarkt plaats. Afgelopen 2 jaar regende het helaas, maar hij staat toch weer op mijn lijstje dit jaar. Er zijn nog niet veel details bekend, behalve tijd en plaats, maar je kan op hun Facebookpagina alles volgen.

Op tentoonstellingsgebied loopt nog tot en met 10 juni de tentoonstelling Steekspel. Borduren leeft  in de Museumboerderij de Koperen Knop in Hardinxveld Giessendam.
Hier heb er onlangs al over geschreven, maar zeker de moeite waard om nog te bezoeken.

En in Museum de Kantfabriek in Horst aan de Maas is een bijzondere tentoonstelling ‘Bloemen bloeien op Papier’. In het middelpunt staan de met de hand ingekleurde 19e eeuwse borduurpatronen met bloemen als hoofdmotief uit de collectie van de Familie Landwehr-Vogels.

Een voorbeeld van een met de hand ingekleurd borduurpatroon uit de tentoonstelling Bloemen bloeien op Papier

Bovendien is de expositie de kick-off van een project ‘Blijvend Borduren’ waarin een moderne borduurmachine wordt aangekocht door Museum de Kantfabriek om deze historische borduurpatronen op een nieuwe manier toe te passen op ecologisch verantwoorde wijze.
Tevens worden werkstukken getoond, van de aan de tentoonstelling gekoppelde wedstrijd, met deze borduurpatronen als uitgangspunt.
Nog te zien tot en met 8 oktober 2017.

In het Fries Museum in Leeuwarden is tot 10 september 2017 de tentoonstelling ‘Sits, katoen in bloei’ te zien. Daar ben ik nog niet geweest, maar die staat nog hoog op mijn wensenlijstje.

Detail van sits

Sits is glanzend, gebloemd, handbeschilderd katoen uit India dat vanaf de 17e eeuw de wereld veroverde. De prachtige patronen voelen vertrouwend en dragen tegelijkertijd een bijzonder verhaal met zich mee. De tentoonstelling neemt je mee op een reis van India naar Hindeloopen, Indonesië en Japan. Bovendien laten huidige kunstenaars en vormgevers zien hoe ze zicht tot op de dag van vandaag laten inspireren door het ambacht.
Er is tevens een uitgebreid activiteitenprogramma met een Masterclass Sits maken, rondleidingen en lezingen.

Ook hoog op het verlanglijstje is de Textielbiënnale, de tweejaarlijkse textieltentoonstelling in Rijswijk die afwisselend met de Papierbiënnale georganiseerd wordt.

Werk van Susanna Bauer

Vierentwintig internationale kunstenaars tonen beeldende kunst van textiel. Beproefde textiele technieken als weven, breien en borduren, gecombineerd met fotografie en digitale procedés worden ingezet om maatschappelijke en politieke, maar ook persoonlijke thema’s uit te dragen. Krachtige boodschappen over onder meer onderdrukking, terrorisme, ouderdom en gender worden verpakt in zacht textiel. Kunst die vragen stelt. Vragen die niet direct beantwoord hoeven worden. ‘Stof’ die tot nadenken stemt.
De tentoonstelling duurt tot 24 september 2017.

En denk ook eens aan Textielfestival Weerribben op 8, 9 en 10 juni aanstaande.

Nog niet gestart, maar wel interessant is de tentoonstelling ‘Uit de Mode’ in het Centraal Museum in Utrecht. Van 8 juli t/m 22 oktober 2017.

Tweedelige japon ca. 1892 uit het Centraal Museum. Foto: Adriaan van Dam

Voor het eerst staan ruim 100 hoogtepunten uit de eigen modeverzameling in de spotlights. Bezoekers worden ondergedompeld in een wereld van 18de-eeuwse robes, royale schapenboutmouwen en experimentele herenpakken van nu. Wie maakt het ontwerp en wie draagt het? Hoe worden deze bijzondere ontwerpen geconserveerd en wanneer is een ontwerp ‘overleden’?

‘Uit de Mode’ toont de rijkheid en diversiteit van de collectie, maar vooral ook die van de mode zelf. Actualiteit en historie worden in dialoog met elkaar gepresenteerd in een thematisch vierluik: de maker, de drager, de restaurator en de visionair. In de vier grote tentoonstellingszalen voert steeds één van de invalshoeken de boventoon. Uit de Mode staat stil bij inspiratiebronnen van (hedendaagse) ontwerpers, argumenten om een kledingstuk te verwerven en wie wat heeft gedragen. Hoogtepunten zijn een ‘Live Science Program’ waar live op zaal gerestaureerd wordt en een wisselpodium waar het publiek kennismaakt met de nieuwste lichting modetalenten.
Er zal ook een uitgebreid activiteitenprogramma georganiseerd worden.

En in het Onderwijsmuseum in Dordrecht wordt vanaf 24 juni een tentoonstelling georganiseerd over het Handwerkonderwijs met de titel ‘Van het naadje en de kous – handwerken op school’

Tot 1981 was handwerken voor meisjes een verplicht vak op school. Anderen maakten er hun vak van. Alles begon op school, met het vele uren oefenen van de handwerktechnieken. Breien, borduren en naaien. Met vaak een schitterend resultaat, herkenbaar voor de tijd. Én nu weer helemaal hip.

Van het naadje en de kous toont een diversiteit aan mooie en sprekende voorbeelden van dit ‘retro’ handwerk; van merklappen tot speelbroekjes. Een genot voor iedereen die handwerkt of gewoon benieuwd is naar de ontwikkeling van het vak handwerken op school.

Dat was het voor nu. Ik meld het als ik nog andere tentoonstellingen of markten tegen kom. En als jij textielevementen kent die eventueel interessant zijn, mail ze dan even naar het info emailadres.

Een borduurproject in de Oude Kerk

Eerder heb ik het al over het borduurproject ‘Gothic Gestures’ gehad waar, in het kader van de tentoonstelling van Marinus Boezem in de Oude Kerk in Amsterdam, door 51 vrijwilligers de plattegrond van de Oude Kerk in kruissteek geborduurd werd.

Woensdag 23 november 2017 tijdens de opening is begonnen met borduren en zaterdag 29 april om 12.00 uur werd het laatste steekje aan de zoom gezet.

Hoe fotografeer en documenteer je een kunstwerk van ruim 5 bij 3,5 meter. Vanaf de zolder dus (gat in het plafond), terwijl het doek op de kerkvloer ligt. Foto Oude Kerk

Het Borduurproject Gothic Gestures samengevat.
1 Conceptueel kunstenaar,
51 vrijwilligers, waarvan 50 borduursters (oorspronkelijk 61 aanmeldingen) en 1 borduurder,
1 begeleider (en 1 fantastische vervangster die kwam als ik niet kon),
4 maanden borduren (en 1 maand extra), dat is 23 weken of 159 dagen of 101 borduursessies,
4 middagen in de week, dat is 15,5 uur borduurtijd per week,
met 3-8 borduursters (en borduurder) tegelijk aan het doek aan het werk, maakt
1.579,5 borduururen.
Als referentie: de toren is in 3 maanden geborduurd, dat is 217 uur, met veel verschillende borduursters, waaronder de linkshandigen.

51.000 bezoekers, waarvan er een heleboel kwamen kijken naar wat we aan het doen waren, met voornamelijk 3 vragen:
1. Waar komt het te hangen?
2. Wanneer is het klaar?
3. Jullie moeten het wel koud hebben?
En de meest gehoorde opmerking: ‘Wat een monnikenwerk’.
Maar, eerlijk is eerlijk, de belangstelling was hartverwarmend. Iedereen leefde mee, vond dat we fantastisch werk deden waar ze zelf niet het geduld voor hadden en kwam met bijvoorbeeld suggesties waar het warmer was om te werken/borduren.

8 loeplampen,
5 kacheltjes onder de tafel,
18 schaartjes,
5 borduurringen (die niet iedereen gebruikte),
veel naalden (met scherpe en stompe punt),
4 kleuren grijs,
204 strengen DMC splijtgaren en dat betekent dat we 9.792 meter splijtgaren hebben verwerkt (dat is bijna 10 kilometer).
Als referentie; met 1 draad splijtgaren (1 meter dubbelgevouwen) werden 50 zoomsteken gemaakt en dat vertaalde zich in 12 cm zoom.
1 garenpot voor de restjes (die nu in het atelier van Marinus Boezem staat als cadeautje van de borduursters aan de kunstenaar),

Gebruikte steken:
kruissteken over 3 draden stof met 4 draadjes splijtgaren (de contouren en de toren),
kruissteken over 2 draden stof met 2 draadjes splijtgaren (de arcering),
stiksteken (de contour van de rozetten en de tekst en namen van de borduursters/borduurder),
steelsteken (de handtekening van Marinus Boezem) en
zoomsteken (de zoom).

De namen van de borduursters mochten ook op het doek geborduurd worden.

Samen met de titel van het project, de plaats, de tijd en niet te vergeten, de handtekening van Marinus Boezem.

Voor veel borduursters een andere manier van aanhechten.

De achterkant is soms ook heel boeiend.

En verder nog:
2 bloedvlekken,
1 koffievlek (nog van voordat we begonnen met borduren, grrrrrrr),
en 2 stoelen die de eindstrijd niet haalden (gelukkig geen gewonde borduursters).
En heel veel nieuwe vriendschappen.

Soms werd er heel dicht op elkaar geborduurd.

En soms helemaal alleen, ver weg van iedereen.

Met altijd met veel plezier. Samen hebben we een heel mooi project neergezet, precies zoals het door de kunstenaar bedoeld was en meer. Dat smaakt naar meer.

Een klein bedankje aan de borduursters en borduurder voor hun tomeloze inzet en de vele kruisjes die ze gezet hebben. Zonder hen was het niet afgekomen.

Zenbroidery bij Weldraad

Ik heb het al eerder over Zenbroidery gehad.
Zenbroidery is een nieuwe manier van borduren die het inkleuren voor volwassenen combineert met borduren.

In plaats van met potloden of stiften ‘kleur’ je het voorbedrukte patroon in met garens en borduursteken. De gebruikte steken geven daarbij een extra dimensie aan je werk.
Er zijn verschillende manieren van aanpak. Je kan de lijntjes volgen en die borduren met lijnsteken. Je kan tussen de lijntjes borduren, waardoor de oorspronkelijke tekening zichtbaar blijft. Of je maakt daarvan een combinatie, zoals bij onderstaande mandala.

Zenbroidery Mandala

Een andere manier is het volledig volborduren van het patroon, zoals bij dit bloemenborduurwerk.

Zenbroidery bloemen

Maar je kan het natuurlijk ook gewoon laten ontstaan.

Om je een beetje op gang te helpen geef ik in juni op 2 maandagmiddagen de workshop ‘Zenbroidery’ bij Weldraad in Amsterdam.
De eerste middag gaat over lijnen en mogelijke lijnsteken om de lijnen te borduren. Ook kijken we hoe je met een beperkt kleurenpalet toch extra kleur en effect kan krijgen door draden en steken te combineren.
Op de tweede middag gaan we in op de grotere vlakken en het invullen daarvan met borduursteken. En we besteden aandacht aan het gebruik van kraaltjes en pailletten.

Er zijn een aantal Zenbroidery patronen aanwezig om uit te kiezen, waaronder deze:



En
Tijdens de workshop gaan we ook praktisch aan de gang.

Waar: Weldraad, Haarlemmerdijk 167, Amsterdam
Wanneer: maandag 19 en 26 juni 2017, 14.00 – 16.30 uur
Prijs: € 75,- inclusief verbruikskosten
Je kan je hier opgeven of in de winkel.

Tot dan.

Steekspel – Borduren leeft

Steekspel – Borduren leeft is de tentoonstelling in Museum de Koperen Knop in Hardinxveld Giessendam waar ik eerder over vertelde, omdat er werk van mij hangt.

Evolutie of Revolutie?

Gisteren was ik eindelijk in de gelegenheid om eens te gaan kijken.
Mooi is te zien hoeveel verschillende facetten borduurwerk eigenlijk heeft. In sommige werken heeft het de hoofdrol, terwijl het in andere werken juist die accenten geeft die het werk interessant maken.

Ik vond niet alles even mooi, je kent dat wel, persoonlijke voorkeuren. Maar je kon in elk werk de passie, de (borduur)vaardigheden en het eindeloze geduld van de borduurster of borduurder zien. Van grote tot hele kleine werken, van grove tot hele fijne steekjes, van textiel tot boomstammen, alles was vertegenwoordigd.

Ik wil hier geen discussie voeren over wat vernieuwd en innovatief is. Dat voelt namelijk voor iemand die altijd kruissteek heeft geborduurd en nu het telpatroon loslaat, heel anders dan voor iemand die al langer met experimenteel textiel en mixed media bezig is. En dat is prima, omdat het uiteindelijk toch om je eigen ontwikkeling gaat.

Wel wil ik een aantal werken die mij aanspraken, even uitlichten.

Corine Post – klapstoelen met geborduurde zitting

Corine Post – klapstoelen met geborduurde zitting – detail – zomer

Corine Post – klapstoelen met geborduurde zitting – detail – herfst

Attje Oosterhuis – Kruisbestuiving – detail, borduurwerk op papier

Niet zo goed te fotograferen (er stond een grote paal in de weg) was het werk van COMA, een samenwerking tussen 2 vrouwen: Co.. en Ma… De een heeft de tekeningen gemaakt en de ander het borduurwerk. Buiten het feit dat ik het gewoon mooi vond, vertegenwoordigd het ook wel dat juist samenwerkingen met andere materialen (of andere mensen) vernieuwend en verrassend werk oplevert.

Coma – Vrouw 1 en Vrouw 2

COMA – vrouw 1 – detail

COMA – vrouw 2 – detail

Klein maar fijn was het werk ‘Metro’ van Lisette Ligtendag. Misschien 10×15 cm groot. Maar ook dat was niet goed te fotograferen. Ik wil jullie echter onderstaand detail niet onthouden omdat het allemaal geborduurd is met eenzelfde steekje, de zandsteek of seedstitch.

Lisette Ligtendag – Metro – detail

En als laatste vond ik het werk ‘De Vrije Vogel’ van Kelly Willemsen heel bijzonder. Zij is een jong meisje dat zo vaak mogelijk in Museum de Koperen Knop is komen borduren om dit borduurwerk te maken. Ze heeft allerlei steken uitgeprobeerd en haar onbevangenheid maar ook dat ze veel plezier in het borduren heeft gehad, straalt er vanaf.

Kelly Willemsen – de Vrije Vogel

Nog een algemene opmerking. Ik moet zeggen dat mijn werk er goed en prominent bij hing. Het was goed te zien van dichtbij, van wat verder af en in zijn totaliteit. Dat ze niet helemaal op één lijn hingen was een beetje jammer maar is de Koperen Knop wel vergeven.

De tentoonstelling is nog te zien t/m 10 juni 2017.

Nieuwe borduurboeken

Geregeld wordt me gevraagd of ik leuke borduurboeken weet. Ik heb er een aantal voor jullie op een rijtje gezet.

Uit 2016 is het boek ‘Boho embroidery’ van Nicole Vogelsinger.

‘Boho Embroidery’ van Nichole Vogelsinger

Het combineert mooie stofjes, applicaties en borduurwerk tot hippe, moderne kunstwerkjes. Meestal afgewerkt in borduurringen. In het Engels wordt deze manier van presenteren ook wel Hoopart genoemd. Ik heb gezocht naar een Nederlandse naam hiervoor, maar wees nu eerlijk, vertaald in het Nederlands naar Borduurringkunst, klinkt het ineens veel minder interessant.
Allereerst worden allerlei materialen en hulpmiddelen besproken die je (eventueel) nodig hebt. Denk daarbij aan keuze van garens, naalden, borduurringen (want ook daar heb je allerlei variaties in, van groot naar klein, van plastic naar hout, van nieuw naar gebruikt/vintage). Maar ook aan lijm, materialen op een patroon op de stof te krijgen en verf en vlekken om ondergronden te maken.

Vervolgens gaat ze in op de verschillende borduursteken die je kan gebruiken en de mogelijke stofjes (kleur, soort stof, print). Hoe je kan beginnen, welke mogelijkheden er zijn (haar inspiratiebronnen) en wat een bezoekje aan bijvoorbeeld de kringloopwinkel je aan ‘schatten’ kan opleveren.
Het boek geeft ook nog een aantal simpele projectjes waar je zelf gelijk mee kan starten.
Op haar website Wildboho organiseert Nichole een wekelijkse Boho Stitch Along. Leuk om daar inspiratie op te doen als dit type borduurwerk je blij maakt.

Van de Japanse ontwerpster Yumiko Higuchi zijn de boeken ‘Simply stitched‘ en ‘Zakka Embroidery‘. Ze heeft nog meer boeken uitgegeven maar die zijn nog niet vertaald in het Engels.

‘Simply Stitched’ van Yumiko Higuchi

In de projecten in ‘Simply Stitched’ wordt tapisseriewol met splijtgaren gecombineerd waardoor het lijkt alsof je borduurwerk meer lagen heeft. De motieven zijn een combinatie van Japanse en Scandinavische eenvoud en worden geborduurd met een klein aantal borduursteken die door het gebruikte garen maximaal effect geven.

Project uit ‘Simply Stitched’

De kracht van ‘Zakka Embroidery’ zit in het feit dat Yumiko met slechts 1 of 2 kleuren garen prachtig borduurwerk maakt. Ook laat ze verschillende versies van het borduurwerk zien met andere kleuren garen en ondergrond en altijd toegepast. Ze geeft er altijd een voorbeeld bij hoe je je borduurwerk kan verwerken in een project. Je herkent haar werk altijd gelijk.

voorbeelden uit ‘Zakka Embroidery’ van Yumiko Higuchi

Helaas verschijnen er in het Nederlands weinig nieuwe boeken op borduurgebied.
Het Holbeinboek van Nan van der Storm is hierop de uitzondering.

Het Holbeinboek – Nan van der Storm

Met dit in eigen beheer uitgegeven boek, leer je stap voor stap het holbeinborduren, waarbij de voor- en achterkant hetzelfde zijn. Hier heb ik al eerder over deze borduurtechniek geschreven. Je kan het bestellen via haar website.
Ook heeft ze een handig boek waar ze de stoptechniek uitlegt.

Eerder heb ik het ook gehad over ‘Basisboek Borduren’. In dit boek worden op duidelijke manier de borduursteken uitgelegd door middel van tekst, foto’s en tekeningen. Het was een tijdje niet leverbaar, maar is nu weer voor € 7,90 te verkrijgen bij diverse boekhandels en Bol.com.

‘Basisboek Borduren’ van Natacha Seret en Stéphanie Voët

Een buitenkansje dus. En weet, van stekenboeken heb je er nooit genoeg.

Evolutie of Revolutie

Evolutie of Revolutie, zo heet het geborduurde drieluik van mijn hand dat sinds afgelopen zaterdag in de tentoonstelling ‘Steekspel – Borduren leeft’ te zien is bij Museum de Koperen Knop in Hardinxveld Giessendam.
De tentoonstelling bestaat volledig uit door het publiek ingestuurde werken die nog niet eerder geëxposeerd zijn. Voorwaarde was dat het innovatief of vernieuwd borduurwerk moest zijn.

Begin vorig jaar had ik, als eindstuk voor de cursus StitchArt bij de DIY Textile School in Amsterdam, een ingekleurde ansichtkaart van een Staphorster meisje via transferpapier op stof geprint, en geborduurd. Hier heb ik daar uitgebreid over geschreven.

Mijn interpretatie van het Staphorster meisje

Deze had toen al een internationaal zusje gekregen.

Staphorst voorbij

traditioneel en ‘anders’/internationaal

Maar voor mijn gevoel was de reeks nog niet af.
Speciaal voor deze tentoonstelling heb ik ook een modern zusje gemaakt.
Ze is nog steeds herkenbaar en heeft verwijzingen naar haar Staphorster zusje door bijvoorbeeld het motief van haar panties, die hetzelfde is als de doek van haar Staphorster zusje. Maar ze is ook anders. Zo draagt ze een minispijkerrokje met Estlandse motieven geborduurd en haar kraag/kraplap is geïnspireerd op de IJslandse trui met zijn ronde pas. Ook heeft ze een vingertattoo.

Spijkerrokje met een Estlands geborduurd motief en panties in het Staphorster ruitje.

Gebaseerd op een IJslandse trui (draad opnaaien met wol van Loret Karman)

Het moderne zusje.


En hier zijn ze met zijn drieën, gezusterlijk naast elkaar.

Evolutie of Revolutie?

Helaas kon ik zaterdag niet aanwezig zijn bij de opening. Maar binnenkort ga ik kijken en zal ik daar hier uitgebreid verslag van doen. Ik heb al interessante dingen langs zien komen, zoals bijvoorbeeld op de blog van Berthi Smith-Sanders.
De tentoonstelling duurt nog tot 10 juni 2017.
Naast een vakjury kan ook het publiek aangeven welk werk zij het mooist vinden.

Gothic Gestures

In de Oude Kerk in Amsterdam wordt tijdens de tentoonstelling van Marinus Boezem geborduurd aan een nieuw werk van hem, genaamd ‘Gothic Gestures’ (Gothische Bewegingen).

Met 51 vrijwilligers (50 dames en 1 heer) werd er van 23 november 2016 t/m 26 maart 2017 de plattegrond van de Oude Kerk geborduurd in kruissteek. Aan een kruisvormige tafel werd 4 middagen in de week gewerkt aan het enorme kleed met een omvang van 5.50 x 3.80 meter.
Een collectief en ambachtelijk maakproces, net als ooit de bouw van de Oude Kerk dat ook was. De trage vorderingen van het borduurwerk reflecteerden de langdurige evolutie van het gebouw. En op die manier ontstond een relatie tussen geschiedenis, ambacht, omgeving en de conceptuele praktijk van de kunstenaar.

Afgelopen periode hebben we veel vragen gehad wanneer het klaar moest zijn en ons antwoord is altijd geweest dat het klaar was op 26 maart, de laatste dag van de tentoonstelling, en dat het dan klaar was in de staat dat het dan was.

Nu de tentoonstelling verlengt is tot 30 april 2017 gaan we verder waar we 26 maart zijn gestopt. De komende periode zullen we 1 dag in de week aan het doek borduren en de laatste steekjes aan de contouren en arcering maken. Bovendien zullen de namen van de borduursters nog toegevoegd worden op verzoek van de kunstenaar. Een hele eer, waarmee we uit de anonimiteit mogen stappen en waardering krijgen voor de vele uren en steekjes die we gemaakt hebben.

Kom de komende tijd vooral (nog) eens kijken. We zijn er de komende 3 donderdagen en ook vrijdag 21 april. Maar ook als we er niet zijn, is het doek te bewonderen in de Sebastiaanskapel.

Een sfeerimpressie.

Het patroon van de Oude Kerk is door Sara Vrugt op het doek gezet. Foto Sara Vrugt.

De voorraad garen. We borduurden met 4 kleuren grijs.

Onze werkplek van de afgelopen 4 maanden.

Werken in een koude en donkere kerk in de winter. Met fantastische daglichtloeplampen zodat we toch konden borduren.

In het begin was er nog weinig te zien. Dit was in de eerste week.

Maar zo langzamerhand werden de contouren steeds meer ingevuld. Dit was op 6 januari 2017.

Zo zagen de bezoekers van de tentoonstelling ons zitten. Foto Annelien van Kempen.

Onze werkplek net voordat we aan het werk gingen.

Met vier draadjes grijs over 3 draadjes stof borduren in een kruissteekje. Foto Annelien van Kempen

Foto Annelien van Kempen

En toen de arcering, met een nieuwe kleur grijs, met 2 draadjes DMC over 2 draadjes stof geborduurd.

En zo donker het de eerste dagen van het project was, zo licht en zonnig was het 26 maart.

Bijna klaar. Dit was 23 maart 2017.

Ik mocht dit Borduurproject begeleiden en ben ontzettend trots op wat we met elkaar de afgelopen maanden bereikt hebben. En we gaan door.

Binnenkort volgt nog een klein verslagje van de laatste maand.

Hoe zit het toch met mijn challenges?

Eerder vertelde ik van mijn nieuwe challenges/uitdagingen van dit jaar. Maar ik had er ook nog eentje die ik vorig jaar begonnen was, namelijk TAST – Take a Stitch Tuesday. Hoe is het daar mee.

Create 2017
Create 2017 is een tweewekelijkse uitdaging waarin je een opdracht krijgt die je naar eigen inzicht en met je eigen techniek kan invullen. Zo worden er veel kaarten gemaakt en gescrapt. Mijn uitdaging is om iedere opdracht is borduurwerk om te zetten. Daarbij komt dan ook nog de uitdaging om zoveel mogelijk gebruik te maken van het materiaal wat je al hebt.

We zijn begonnen met een bonus opdracht, het vosje.

Vosje verscholen in het groen. Voornamelijk kettingsteken in splijtgaren op een voorbedrukt stukje stof.

Op op 6 januari zijn we echt gestart met de opdracht: Start.

Learn, Live, Create, mijn persoonlijke motto voor 2017 geborduurd op stofjes van Capsicum met perlégaren in steelsteek.

De tweede opdracht was: Winter

Winter – naaldkant op een Ikea stofje

De derde opdracht was Roze/Rood.

Roze/rood of Rozenrood. Subtiele roze/rode bloemetjes in een groen grasveld.

En de vierde opdracht was: Collage

Textiel collage met Boro, Sashiko en borduurwerk op canvas, ooit gevonden in een kringloopwinkel.

1 Year of Stitches
Mijn andere challenge is 1 Year of Stitches. Hier is het de bedoeling dat je iedere dag een steekje zet. Een aantal mensen gebruiken het om daadwerkelijk ook elke dag te borduren. Dat doe ik eigenlijk al, dus ik gebruik het om een herinnering neer te zetten in een motiefje waar ik die dag mee bezig ben geweest, of een draadje, of iets wat ik gevonden heb, of juist gekregen heb.
Ik merk dat ik het moeilijk vind om ook daadwerkelijk elke dag aan dit stuk te borduren. ‘s Avonds ben ik vaak met andere dingen bezig en ‘s ochtends is er nog niets gebeurd. Meestal borduur ik dan ook ‘s ochtends iets wat met de dag ervoor te maken heeft. Dus heb ik besloten dat het goed is, wat ik ook doe.
Sinds mijn laatste update ben ik nu zover.

1 year of stitches.

Vogeltje op canvas uit een Kringloop winkel

Je kan mijn vorderingen volgen op Instagram @majovanderwoude en wekelijks plaats in een update op Facebook in de 1 Year of Stitches-groep en mijn eigen pagina.

TAST – Take a Stitch Tuesday
Take a Stitch Tuesday is een challenge/uitdaging van Sharon Boggon van Pintangle.com waarin de wekelijks op dinsdag een borduursteek laat zien waarmee je kan experimenteren. Ik heb er al verschillende blogs over geschreven.
Na 39 verschillende steken ben ik er een tijdje geleden mee gestopt en heb ik het niet weer opgepak. Ergens vind ik dat jammer, maar aan de andere kant heb ik nu wel al een perfecte referentiegids om aan mijn borduurstudenten te laten zien om inspiratie op te doen met betrekking tot de verschillende steken. Wie weet pak ik het later weer op. Dat kan namelijk gemakkelijk, net als helemaal nieuw beginnen.

Ik ben uiteindelijk zover gekomen.

Derde pagina TAST

4e pagina TAST

Zijn er challenges/uitdagingen waar jullie mee bezig zijn. Merkwaardig motief per maand bijvoorbeeld of …….

Borduren op denim/kleding

In de 70-er jaren borduurden we ook al op denim/kleding. Laatst vond ik het achterpand van het spijkerjasje terug dat ik tijdens een van mijn logeerpartijtje bij mijn oudtante in Maarssen maakte. Het totale jasje is ondertussen weg, maar mijn moeder heeft netjes het achterpand eraf gehaald en voor me bewaard. Nu ik eigenlijk alleen maar met borduren bezig ben, komen dit soort zaken weer bij mij terug.

Achterpand van mijn jaren ’70 spijkerjasje

Je ziet dat ik blijkbaar moeite had om de grote vlinders mooi te vullen. Die paarse in het midden ziet er een beetje zielig uit. Maar ach, ik was dan ook pas 13 of 14.

En onlangs las ik dat de trend van voorjaar 2017 geborduurde (spijker)kleding wordt.

Reden om daar weer eens in te duiken. Afgelopen zomer borduurde ik al Hongaarse motieven op mijn jas (zie hier), en deze winter heb ik in het kader van de Workshop ‘Borduren op breiwerk’ een aantal gebreide kledingstukken geborduurd.

geborduurde zomerjas

Borduren op breiwerk. Zo kan je een vest versieren.

Dus nu borduren op denim. Na eerst wat kleine borduurwerkwerkjes gemaakt te hebben, kreeg ik de smaak te pakken. En heb ik me uitgeleefd op een spijkerrokje.
Eerst een mooi, groot patroon uitgezocht. Het patroon dat ik gebruikt heb, stond een aantal jaren geleden op de verpakking van Bonaparte. Omdat ik het toen al erg mooi vond, heb ik het overgetrokken op papier en bewaard. Nu kwam het goed van pas. Het borduurwerk is gemaakt met 2 draadjes splijtgaren in overwegend de satijnsteek/platsteek.

Voorkant geborduurde denim rokje.

Achterkant geborduurde denimrokje

En omdat ik het leuk vind om mijn kennis te delen, geef ik volgende week op 9, 10, 11 en 12 februari de workshop ‘Borduren op denim/kleding tijdens de Handwerkbeurs in Zwolle.

Ik laat je daar in ieder geval zien hoe je het patroon op de stof kan zetten, en ik leer je een aantal basis borduursteken waarmee je aan de slag kan. Ik heb lapjes spijkerstof bij me, maar je kan natuurlijk ook zelf een kledingstuk meenemen om aan te pakken.
De workshop kost € 12,50, duurt ca. een uur en je kan aanschuiven als er plaats is. We starten om 10.00 uur. En ik ben te vinden op Workshopplein 2.

Margrietjes, lief motiefje op denim geborduurd.

Vlindertje, geborduurd op denim

Wie weet, zie ik jullie daar wel.

Jewels of the Sea

‘Jewels of the Sea’ was het thema van de tweede Stitchathome challenge/uitdaging van de San Francisco School of Needlework and Design (SFSNAD).

Deze ‘Borduur’school is sinds vorig jaar actief in San Francisco en timmert hard aan de weg.
Voor deze uitdaging was in samenwerking met NEST Swarovski bereid gevonden om ‘upcycled’ kristallen ter beschikking te stellen. Deze moesten dan ook allemaal in het borduurwerk verwerkt worden.

Omdat ik nog niet eerder met Swarosvski kristallen gewerkt had in borduurwerk leek me dat een mooie uitdaging. Echter, nadat ik me had ingeschreven bleek dat de belangstelling zo groot was dat er geen kristallen meer over waren. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik na 1 1/2 maand toch nog een zakje met de kristallen opgestuurd kreeg. En toen moest ik natuurlijk aan het werk. Deadline 18 januari 2017, maar omdat het naar Amerika gestuurd moest worden, voor mij ruim een week eerder.

De borduurwerken worden vanaf 4 februari 2017 tentoongesteld bij SFSNAD in San Francisco. Omdat ze mijn werk gebruiken in de aankondiging van de ‘Jewels of the Sea’ Challenge en tentoonstelling kan ik het nu al met jullie delen.

From us, with love

From us, with love

Ik heb het ‘From us, with love genoemd. En het is begonnen met een oude, ingekleurde foto die ik met behulp van transferpapier op lichtblauw linnen geprint heb.

Het begon met een ingekleurde foto

Het begon met een ingekleurde foto

Vervolgens heb ik een aantal accenten op de foto geborduurd.

Nu met borduursel.

Nu met borduursel.

En de kristallen als steentje op het zand en in de zee vastgezet. De zee heb ik ‘verlengd’ met organza, tule, nog meer borduursteekjes en de kristallen.

From us, with love - januari 2017 2

Ik ben erg benieuwd hoe het werk van de andere inzenders is geworden. Zodra deze online staan zal ik hier een linkje plaatsen.