We gaan verder waar ik gisteren gebleven ben. Wrap up 2017 – deel 2.
Een speciale workshop waar ik afgelopen zomer geweest ben, was de workshop ‘Souvenir de l’amité’, georganiseerd door UvA Speciale Collecties, tijdens de Summerschool ‘History of the book’. Een ‘souvenir de l’amité’ wordt ook wel ‘album amoricum’ genoemd en was de voorloper van de poésiealbum.
Het bijzondere van een album amicorum is dat je er ook vaak borduurwerk in vindt. Dus mijn nieuwsgierigheid was natuurlijk gewekt. De UvA Speciale Collecties heeft een groot aantal alba amoricum en na een theoretische introductie mochten we die bestuderen. Wow, hoe bijzonder is het om in album uit de 17e eeuw prachtig borduurwerk te vinden, dat nog zo helder van kleur is dat het lijkt alsof het vandaag gemaakt is.
Pagina uit een album amoricum uit de 17e eeuw. Voorkant.
En dit is de achterkant. Net zo helder gekleurd als de voorkant.
Apart was het om te zien dat een aantal werkjes op papier zijn geborduurd. Met versies waarbij er door het papier is geborduurd en andere die op geperforeerde kaartjes zijn geborduurd (die komen uit de 19e eeuw). Ook heb ik exemplaren gezien die op stof waren geborduurd.
Borduursel op een geperforeerde kaart, gemaakt voor M.G. Emeis, 1838
Nog niet alle alba amoricum die UvA Speciale Collecties heeft, zijn al beschreven, maar als dat is gebeurd dan mag ik weer komen kijken. Mmmmm, een mooi vooruitzicht.
In principe borduur ik elke dag. Vaak is het borduurwerk dat ik gebruik als voorbereiding voor de workshops en cursussen die ik geef, of de voorbeelden en projecten die daarbij horen. Maar heel af en toe borduur ik ook nog voor mezelf. Ik vind het daarbij leuk om mezelf uit te dagen of mee te doen aan grotere projecten.
In februari heb ik bijvoorbeeld meegedaan aan de Stitch at Home challenge/uitdaging van de San Francisco School of Needlework and Design (SNAD). Geïnteresseerden konden een zakje Swarovski kristallen opvragen en dat verwerken in een borduurwerk met als thema ‘Jewels of the sea’. Nu had ik nog nooit met Swarovski kristallen geborduurd en dat leek me inderdaad een uitdaging. Hier heb ik het hele proces beschreven. En hier vind je alle inzendingen.
From us, with love
SNAD organiseert geregeld Stitch-at-home Challenges. De nieuwste heeft als thema ‘The view from my window’.
In 2018 is Leeuwarden de culturele hoofdstad van Europa en Mayken Dominicus heeft het op zich genomen een borduurlint voor de vrede te maken met borduursters uit heel het land. Het uiteindelijke resultaat zal te zien zijn in ‘t Andere museum van Oldtimer tot Kant in Leeuwarden.
Dit is mijn bijdrage.
mijn stukje in het Borduurlint voor de vrede
En nu ik het toch over challenges en uitdagingen heb. Hoe is het gegaan met Create 2017 van Pienuts en met 1 Year in Stitches, de challenges waar ik aan het begin van het jaar met veel enthousiasme aan begon.
Tja, ik moet zeggen dat beide projecten een stille dood gestorven zijn. Van Create 2017 kan ik een aantal projectjes terugvinden. Uiteindelijk voelde ik me er als borduurster niet erg in thuis, ook omdat het vooral papier georiënteerd was. Dat maakte dat ik niet uitgedaagd werd om de volgende opdrachten te maken. Dat lag niet aan hun, maar meer aan mij.
Learn, live, create
1 Year in Stitches had tot doelstelling dat je elke dag iets borduurde. Nu doe ik dat zowieso waardoor het project eigenlijk zijn nut verloor. Met andere woorden het was leuk zolang het duurde voor me en ik heb op de diverse Facebookgroepen die dit project ondersteunden heel mooie borduurwerken voorbij zien komen. Dus borduren leeft echt en mensen hebben veel steun aan het project gehad. En daar wordt ik dan weer heel blij van.
En zo ver ben ik gekomen. 2 maanden in borduursteken.
En denk je dat ik hiervan geleerd heb. Nee, hoor! Ik ga een dezer dagen gewoon beginnen met de nieuwe challenge van Sharon Boggon van Pintangle.com genaamd Beyond TAST. Hier lees je er meer over. Het is allemaal nog een beetje mysterieus wat het precies gaat inhouden, maar mijn nieuwsgierigheid is gewekt. Je vindt er trouwens ook informatie over de nieuwe TAST – Take A Stitch Tuesday ronde die ze vanaf januari weer gaat doen. Hier wordt ieder week op de dinsdag een borduursteek bekend gemaakt waarmee je kunt oefenen en experimenteren. Zoals Sharon het zelf zegt, het is een ‘no-pressure’ challenge. Als je wekelijks wilt meedoen, dan is dat prima. Maar het is ook oké als het tweewekelijks is, of alleen die steken die je interessant vindt.
Wat ook een uitdaging voor me was, was het insturen van werk naar de tentoonstelling ‘Steekspel – Borduren leeft’ in Hardinxveld Giessendam. Ik heb er hier over geschreven. En hier heb je ze nog een keer, mijn Staphorster meisjes.
Evolutie of Revolutie?
Ik ben nog steeds erg blij met ze. En ze zijn een startpunt voor meer eigen werk.
Een van de laatste borduurtjes van dit jaar waren deze placemats.
Geborduurde placemats met een ontwerp van Yumiko Higuchi.
Begin december werd ik gebeld door een mevrouw in Emmen die aangaf dat ze op mijn website had gezien dat ik van borduren hou. Omdat ze zelf niet meer kan borduren, wilde ze mij haar materiaal/garen geven. Dat vond ik zo lief dat ik voor haar deze placemats heb geborduurd. Een klein borduurtje voor een groots gebaar.
En het echt laatste borduurtje van 2017 was dit.
Laatste borduurtje van 2017 en eerste borduurtje van 2018
En dat is ook tevens het eerste borduurtje van 2018 want ik heb het vanochtend afgemaakt. Gebaseerd op een patroontje uit de jaren 80 en geborduurd op een stukje oud linnen dat ik afgelopen zomer tijdens de textielverkoop bij Abdij Oosterhout gekocht had.
Er schijnen een aantal borduursters te zijn die altijd op 1 januari van het nieuwe jaar met een nieuw borduurwerk beginnen. Ik vind het zelf bijvoorbeeld fijn om tijdens de kerstvakantie met een nieuw borduurwerkje te beginnen en dat ook binnen de kerstvakantie af te maken. Hoe zit dat bij jullie?
In 2016 heb ik daar een workshop van Jenny Adin-Christie gevolgd en dat was fantastisch. Ook door de bijzondere locatie, het Holburne Museum.
