Borduurcursus in Engeland

Afgelopen weekend was ik in het zuiden van Engeland voor een borduurcursus op West Dean College. En dat was een bijzondere locatie voor een bijzondere cursus.

West Dean College in West Sussex in al zijn glorie
Omdat het dak op het moment wordt gerepareerd ziet het huis er op dit moment zo uit.

West Dean College staat bekend om zijn kunst en restauratie opleidingen en kent ook een heel scala aan korte cursussen. Op één van die korte cursussen had ik me ingeschreven. De cursus Handembroidery – Gardens and Nature in Stumpwork van Fleur Oakes.

Bijkomend voordeel van de cursus was dat je als ‘residential’ student kon logeren in het landhuis waarvan de eerste delen vanaf 1738 gebouwd zijn. Tijdens je verblijf kon je door grote gedeeltes van het huis ronddwalen en genieten van het interieur, de sfeer en de vele sluip-door gangen.

Dit was het uitzicht vanuit mijn kamer, gelegen in het ‘Housemaids’ gedeelte van het huis.
En zo zag het in de avondschemering uit. Met uitzicht op de overdekte gang naar de workshopruimte waar les gegeven werd.

Tussendoor kon je genieten van het uitzicht en de vele tuinen op het landgoed en dat gaf bijzondere plaatjes en inspiratie.

De ochtendzon tijdens de wandeling na het (Engelse) ontbijt.

De cursus Handembroidery – gardens and nature in stumpwork is een introductie in stumpwork of 3-D borduurwerk (ook wel raised embroidery genoemd). Ik bewonder het werk van Fleur Oakes al jaren en vond het dan ook heel bijzonder dat ik nu bij haar op cursus was. Zij maakt onder andere hele fijne naaldkantachtige bladeren en bloemen en speciale doosjes met 3D-geborduurde landschapjes.

Noemenswaardig is haar samenwerking met vaatchirurg Prof Roger Kneebone waarover je kunt lezen op haar blog Threadmanagement.

Halfvergaand blad in naaldkant van Fleur Oakes.
Stumpworktuin van Fleur Oakes. Door de presentatie in een doosje krijgt hij extra dimensie omdat ook op de zijkanten is geborduurd.

Vrijdagavond was de eerste kennismaking met Fleur en de 9 andere medecursisten tijdens een gezamenlijk diner waarna we nog een uurtje onze vingers gingen losmaken met een klein naaldkantprojectje.

De vrijdagavond vingeroefening (naaldkant gemaakt met Paradijsgaren).

Het blaadje zit hier nog op de onderstof/papier/plastic. Door het daarvan los te knippen ontstaat een vrije vorm/blaadje die je als 3D element kunt gebruiken in je borduurwerk.

Gedurende de cursus werd een sampler met borduursteken gemaakt die je kunt gebruiken in stumpwork, zoals het Franse knoopje, het staafknoopje, cupstitch, geweven picot, naaldkant heuveltjes (padded needlelace) en de Turkse knoop/Giordes knoop/Plushstitch. Door deze steken te combineren kreeg je weer nieuwe mogelijkheden.

Door erbij te zetten wat je gedaan hebt, bijvoorbeeld aantal draaiingen bij het (Franse) knoopje weet je het later nog en kun je hem blijven gebruiken als referentiesampler.

Het blijft bijzonder om te zien hoe 10 cursisten met dezelfde informatie toch allemaal weer ander werk maken. Dat is vaak een fantastische extra inspiratie. Zo leer je allemaal van elkaar.

Een van de dingen die ik graag wilde uitproberen was het maken van een varenblad. Op de blog van Fleur, the Glass Pingle, had zij dit al eerder uitgelegd, maar daar had ik nog nooit wat mee gedaan. En ik zie nu dat ik het ook anders aangepakt heb. Gelukkig zijn er meerdere wegen naar Rome en als mijn manier niet werkt dan heb ik altijd nog een alternatief.

De inspiratie.
Het idee is dat de vorm en de nerven eerst opgezet worden met behulp van (ijzer/buigzame) draad.
Het raster is klaar. Onderschat de hoeveelheid werk niet die hierin zit. Het voorwerk duurt soms langer dat het uiteindelijke borduren zelf
En tot zover ben ik gekomen. Ik probeer een aantal vormen van varenblaadjes uit. Deze drie zijn met twee draadjes splijtgaren gemaakt. Er komen ook nog varianten met 1 draadje splijtgaren en met een draad met een verlopende kleur.

Al met al een zeer geslaagd weekend met mooi weer, mooie en inspirerende omgeving, prachtig en sfeervol logeeradres, lekker en gezond (Engels) eten (zelfs Sunday Roast en een blueberry/apple crumble op zondag), een bijzondere en inspirerende docent, gezellige medecursisten, het nodige geleerd en genoeg inspiratie voor nieuw borduurwerk(en).

Jammer dat de cursus maar twee dagen duurde, ik had nog wel veel langer in West Dean willen blijven. Misschien een volgende keer.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *