De oorsprong van het logo van Tree of Needlework

Mensen vragen wel eens waar mijn logo vandaan komt.
Een aantal jaar geleden zag ik ergens een soort hesje uit een klederdracht met rood borduurwerk en ik was op slag verliefd. Uit nader onderzoek bleek dat het hesje uit Guimarães was, een gebied in Portugal en dat het borduurwerk Bordado de Guimarães (Guimarães borduurwerk) heette. Hier lees je er wat meer over.

Voorbeeld Guimarães borduurwerk. Bron: www.feelingstitchy.com

Verder gegoogel bracht me naar de website van feelingstitchy en daar vond ik een link naar een publicatie met de oorsprong, geschiedenis, de gebruikte steken en heel veel beeldmateriaal (Bordado de Guimarães. Guimarães Embroidery, a tradition renewed, coördinatie Isabel Maria Fernandes). En daar stond hij, een gestyleerde boom/tak, als tussenvel tussen twee hoofdstukken. Prachtig gewoon.

Boom/tak motief uit het boek Bordado de Guimarães.

En toen ik eenmaal besloten had dat de naam van mijn bedrijf Tree of Needlework werd (de boom uit het woud(e)), was de link snel gemaakt.

Omdat ik de connectie met borduurwerk wilde maken, heb ik vervolgens het motief op stof getekend (meerdere keren) en heb het geborduurd met verschillende materialen en steken. Dit zijn de versies die ik gemaakt heb:

Deze versie staat het dicht bij het Guimarães borduurwerk. Hij is geborduurd met rood perlégaren in satijnsteek, steelsteek en festonsteek.

Deze is ook geborduurd in rood perlégaren, maar hier zijn alleen de contouren in steelsteek geborduurd.
Deze variant heeft dezelfde steken als de eerste variant, namelijk satijnsteek, steelsteek en festonsteek, maar het is nu geborduurd met Coton à broder, nr. 16. De rood is ook wat helderder.

Vervolgens heb ik met dat garen nog een variant gemaakt, waarbij de steel in open kettingsteek is geborduurd, de bladeren in een bladsteek en de rondjes op verschillende manieren met Franse knoopjes. Die ziet er zo uit:
En toen over naar het splijtgaren. Met twee draadjes zijn de volgende varianten geborduurd:
Met de blaadjes in satijnsteek en de rest in steelsteek voor een meer open uiterlijk.
En in de laatste variant heb ik elk elementje in een andere steek gemaakt. Erg leuk om te doen, maar misschien een beetje ‘druk’ voor een logo.

Alle geborduurde varianten heb ik naar een vormgever gestuurd met de opdracht een logo te maken. Daar bleek al gauw dat het borduurwerk te gedetailleerd was om te gebruiken. Maar uiteindelijk is het huidige logo hier uit ontstaan. En precies met de kleuren en de sfeer die ik wilde.

Het logo van Tree of Needlework

Overigens is dit logo ondertussen ook al geborduurd. Sara Vrugt heeft de contouren voor me geborduurd met de borduurmachine en ik heb hem zelf helemaal ingevuld met kettingsteken. Als je me op beurzen en evenementen tegenkomt dan heb ik hem meestal mee.

Het geborduurde logo.

En het Guimarães borduurwerk, daar heb ik uiteindelijk nog steeds niets mee gedaan. Het staat op mijn (ondertussen al heel lang) lijstje van borduurtechnieken en -toepassingen die ik nog eens uit wil proberen.

Overigens heeft Yvette Stanton een aantal jaren geleden een boek geschreven over het witborduurwerk van Guimarães, genaamd Portugese whitework.

Portugese whitework van Yvette Stanton

 

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *