Steekspel – Borduren leeft
Steekspel – Borduren leeft is de tentoonstelling in Museum de Koperen Knop in Hardinxveld Giessendam waar ik eerder over vertelde, omdat er werk van mij hangt.
Gisteren was ik eindelijk in de gelegenheid om eens te gaan kijken.
Mooi is te zien hoeveel verschillende facetten borduurwerk eigenlijk heeft. In sommige werken heeft het de hoofdrol, terwijl het in andere werken juist die accenten geeft die het werk interessant maken.
Ik vond niet alles even mooi, je kent dat wel, persoonlijke voorkeuren. Maar je kon in elk werk de passie, de (borduur)vaardigheden en het eindeloze geduld van de borduurster of borduurder zien. Van grote tot hele kleine werken, van grove tot hele fijne steekjes, van textiel tot boomstammen, alles was vertegenwoordigd.
Ik wil hier geen discussie voeren over wat vernieuwd en innovatief is. Dat voelt namelijk voor iemand die altijd kruissteek heeft geborduurd en nu het telpatroon loslaat, heel anders dan voor iemand die al langer met experimenteel textiel en mixed media bezig is. En dat is prima, omdat het uiteindelijk toch om je eigen ontwikkeling gaat.
Wel wil ik een aantal werken die mij aanspraken, even uitlichten.
Niet zo goed te fotograferen (er stond een grote paal in de weg) was het werk van COMA, een samenwerking tussen 2 vrouwen: Co.. en Ma… De een heeft de tekeningen gemaakt en de ander het borduurwerk. Buiten het feit dat ik het gewoon mooi vond, vertegenwoordigd het ook wel dat juist samenwerkingen met andere materialen (of andere mensen) vernieuwend en verrassend werk oplevert.
Klein maar fijn was het werk ‘Metro’ van Lisette Ligtendag. Misschien 10×15 cm groot. Maar ook dat was niet goed te fotograferen. Ik wil jullie echter onderstaand detail niet onthouden omdat het allemaal geborduurd is met eenzelfde steekje, de zandsteek of seedstitch.
En als laatste vond ik het werk ‘De Vrije Vogel’ van Kelly Willemsen heel bijzonder. Zij is een jong meisje dat zo vaak mogelijk in Museum de Koperen Knop is komen borduren om dit borduurwerk te maken. Ze heeft allerlei steken uitgeprobeerd en haar onbevangenheid maar ook dat ze veel plezier in het borduren heeft gehad, straalt er vanaf.
Nog een algemene opmerking. Ik moet zeggen dat mijn werk er goed en prominent bij hing. Het was goed te zien van dichtbij, van wat verder af en in zijn totaliteit. Dat ze niet helemaal op één lijn hingen was een beetje jammer maar is de Koperen Knop wel vergeven.
De tentoonstelling is nog te zien t/m 10 juni 2017.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!