Steekspel – Borduren leeft

/0 Reacties/in , , , /door

Steekspel – Borduren leeft is de tentoonstelling in Museum de Koperen Knop in Hardinxveld Giessendam waar ik eerder over vertelde, omdat er werk van mij hangt.

Evolutie of Revolutie?

Gisteren was ik eindelijk in de gelegenheid om eens te gaan kijken.
Mooi is te zien hoeveel verschillende facetten borduurwerk eigenlijk heeft. In sommige werken heeft het de hoofdrol, terwijl het in andere werken juist die accenten geeft die het werk interessant maken.

Ik vond niet alles even mooi, je kent dat wel, persoonlijke voorkeuren. Maar je kon in elk werk de passie, de (borduur)vaardigheden en het eindeloze geduld van de borduurster of borduurder zien. Van grote tot hele kleine werken, van grove tot hele fijne steekjes, van textiel tot boomstammen, alles was vertegenwoordigd.

Ik wil hier geen discussie voeren over wat vernieuwd en innovatief is. Dat voelt namelijk voor iemand die altijd kruissteek heeft geborduurd en nu het telpatroon loslaat, heel anders dan voor iemand die al langer met experimenteel textiel en mixed media bezig is. En dat is prima, omdat het uiteindelijk toch om je eigen ontwikkeling gaat.

Wel wil ik een aantal werken die mij aanspraken, even uitlichten.

Corine Post – klapstoelen met geborduurde zitting

Corine Post – klapstoelen met geborduurde zitting – detail – zomer

Corine Post – klapstoelen met geborduurde zitting – detail – herfst

Attje Oosterhuis – Kruisbestuiving – detail, borduurwerk op papier

Niet zo goed te fotograferen (er stond een grote paal in de weg) was het werk van COMA, een samenwerking tussen 2 vrouwen: Co.. en Ma… De een heeft de tekeningen gemaakt en de ander het borduurwerk. Buiten het feit dat ik het gewoon mooi vond, vertegenwoordigd het ook wel dat juist samenwerkingen met andere materialen (of andere mensen) vernieuwend en verrassend werk oplevert.

Coma – Vrouw 1 en Vrouw 2

COMA – vrouw 1 – detail

COMA – vrouw 2 – detail

Klein maar fijn was het werk ‘Metro’ van Lisette Ligtendag. Misschien 10×15 cm groot. Maar ook dat was niet goed te fotograferen. Ik wil jullie echter onderstaand detail niet onthouden omdat het allemaal geborduurd is met eenzelfde steekje, de zandsteek of seedstitch.

Lisette Ligtendag – Metro – detail

En als laatste vond ik het werk ‘De Vrije Vogel’ van Kelly Willemsen heel bijzonder. Zij is een jong meisje dat zo vaak mogelijk in Museum de Koperen Knop is komen borduren om dit borduurwerk te maken. Ze heeft allerlei steken uitgeprobeerd en haar onbevangenheid maar ook dat ze veel plezier in het borduren heeft gehad, straalt er vanaf.

Kelly Willemsen – de Vrije Vogel

Nog een algemene opmerking. Ik moet zeggen dat mijn werk er goed en prominent bij hing. Het was goed te zien van dichtbij, van wat verder af en in zijn totaliteit. Dat ze niet helemaal op één lijn hingen was een beetje jammer maar is de Koperen Knop wel vergeven.

De tentoonstelling is nog te zien t/m 10 juni 2017.

Nieuwe borduurboeken

/1 Reactie/in , , /door

Geregeld wordt me gevraagd of ik leuke borduurboeken weet. Ik heb er een aantal voor jullie op een rijtje gezet.

Uit 2016 is het boek ‘Boho embroidery’ van Nicole Vogelsinger.

‘Boho Embroidery’ van Nichole Vogelsinger

Het combineert mooie stofjes, applicaties en borduurwerk tot hippe, moderne kunstwerkjes. Meestal afgewerkt in borduurringen. In het Engels wordt deze manier van presenteren ook wel Hoopart genoemd. Ik heb gezocht naar een Nederlandse naam hiervoor, maar wees nu eerlijk, vertaald in het Nederlands naar Borduurringkunst, klinkt het ineens veel minder interessant.
Allereerst worden allerlei materialen en hulpmiddelen besproken die je (eventueel) nodig hebt. Denk daarbij aan keuze van garens, naalden, borduurringen (want ook daar heb je allerlei variaties in, van groot naar klein, van plastic naar hout, van nieuw naar gebruikt/vintage). Maar ook aan lijm, materialen op een patroon op de stof te krijgen en verf en vlekken om ondergronden te maken.

Vervolgens gaat ze in op de verschillende borduursteken die je kan gebruiken en de mogelijke stofjes (kleur, soort stof, print). Hoe je kan beginnen, welke mogelijkheden er zijn (haar inspiratiebronnen) en wat een bezoekje aan bijvoorbeeld de kringloopwinkel je aan ‘schatten’ kan opleveren.
Het boek geeft ook nog een aantal simpele projectjes waar je zelf gelijk mee kan starten.
Op haar website Wildboho organiseert Nichole een wekelijkse Boho Stitch Along. Leuk om daar inspiratie op te doen als dit type borduurwerk je blij maakt.

Van de Japanse ontwerpster Yumiko Higuchi zijn de boeken ‘Simply stitched‘ en ‘Zakka Embroidery‘. Ze heeft nog meer boeken uitgegeven maar die zijn nog niet vertaald in het Engels.

‘Simply Stitched’ van Yumiko Higuchi

In de projecten in ‘Simply Stitched’ wordt tapisseriewol met splijtgaren gecombineerd waardoor het lijkt alsof je borduurwerk meer lagen heeft. De motieven zijn een combinatie van Japanse en Scandinavische eenvoud en worden geborduurd met een klein aantal borduursteken die door het gebruikte garen maximaal effect geven.

Project uit ‘Simply Stitched’

De kracht van ‘Zakka Embroidery’ zit in het feit dat Yumiko met slechts 1 of 2 kleuren garen prachtig borduurwerk maakt. Ook laat ze verschillende versies van het borduurwerk zien met andere kleuren garen en ondergrond en altijd toegepast. Ze geeft er altijd een voorbeeld bij hoe je je borduurwerk kan verwerken in een project. Je herkent haar werk altijd gelijk.

voorbeelden uit ‘Zakka Embroidery’ van Yumiko Higuchi

Helaas verschijnen er in het Nederlands weinig nieuwe boeken op borduurgebied.
Het Holbeinboek van Nan van der Storm is hierop de uitzondering.

Het Holbeinboek – Nan van der Storm

Met dit in eigen beheer uitgegeven boek, leer je stap voor stap het holbeinborduren, waarbij de voor- en achterkant hetzelfde zijn. Hier heb ik al eerder over deze borduurtechniek geschreven. Je kan het bestellen via haar website.
Ook heeft ze een handig boek waar ze de stoptechniek uitlegt.

Eerder heb ik het ook gehad over ‘Basisboek Borduren’. In dit boek worden op duidelijke manier de borduursteken uitgelegd door middel van tekst, foto’s en tekeningen. Het was een tijdje niet leverbaar, maar is nu weer voor € 7,90 te verkrijgen bij diverse boekhandels en Bol.com.

‘Basisboek Borduren’ van Natacha Seret en Stéphanie Voët

Een buitenkansje dus. En weet, van stekenboeken heb je er nooit genoeg.

Evolutie of Revolutie

/0 Reacties/in , , /door

Evolutie of Revolutie, zo heet het geborduurde drieluik van mijn hand dat sinds afgelopen zaterdag in de tentoonstelling ‘Steekspel – Borduren leeft’ te zien is bij Museum de Koperen Knop in Hardinxveld Giessendam.
De tentoonstelling bestaat volledig uit door het publiek ingestuurde werken die nog niet eerder geëxposeerd zijn. Voorwaarde was dat het innovatief of vernieuwd borduurwerk moest zijn.

Begin vorig jaar had ik, als eindstuk voor de cursus StitchArt bij de DIY Textile School in Amsterdam, een ingekleurde ansichtkaart van een Staphorster meisje via transferpapier op stof geprint, en geborduurd. Hier heb ik daar uitgebreid over geschreven.

Mijn interpretatie van het Staphorster meisje

Deze had toen al een internationaal zusje gekregen.

Staphorst voorbij

traditioneel en ‘anders’/internationaal

Maar voor mijn gevoel was de reeks nog niet af.
Speciaal voor deze tentoonstelling heb ik ook een modern zusje gemaakt.
Ze is nog steeds herkenbaar en heeft verwijzingen naar haar Staphorster zusje door bijvoorbeeld het motief van haar panties, die hetzelfde is als de doek van haar Staphorster zusje. Maar ze is ook anders. Zo draagt ze een minispijkerrokje met Estlandse motieven geborduurd en haar kraag/kraplap is geïnspireerd op de IJslandse trui met zijn ronde pas. Ook heeft ze een vingertattoo.

Spijkerrokje met een Estlands geborduurd motief en panties in het Staphorster ruitje.

Gebaseerd op een IJslandse trui (draad opnaaien met wol van Loret Karman)

Het moderne zusje.


En hier zijn ze met zijn drieën, gezusterlijk naast elkaar.

Evolutie of Revolutie?

Helaas kon ik zaterdag niet aanwezig zijn bij de opening. Maar binnenkort ga ik kijken en zal ik daar hier uitgebreid verslag van doen. Ik heb al interessante dingen langs zien komen, zoals bijvoorbeeld op de blog van Berthi Smith-Sanders.
De tentoonstelling duurt nog tot 10 juni 2017.
Naast een vakjury kan ook het publiek aangeven welk werk zij het mooist vinden.