‘Il est un air’ en DMC

Een tijdje geleden ontdekte ik ‘Il est un air’ op Instagram (@il_est_un_air). Onder dit instagram account kun je textielkunstenares Isabelle Riener volgen. Zij maakt van (restje) stof patches die afzonderlijk al heel bijzonder zijn, maar die door ze bij elkaar te voegen in een compositie heuse 3D schilderijtjes opleveren

Losse bladeren als patches van Isabelle Riener.

Textiel Herbarium van Isabelle Riener.

 

Je kunt haar ook vinden via haar website Il est un air en via haar Etsy shop waar je zowel de losse patches als de ‘schilderijtjes’ kunt aanschaffen.

Blij verrast was ik dan ook dat eind vorig jaar haar boek ‘Broderie botanique textile‘ verscheen. Welliswaar in het Frans, maar toch een inspirerend boek waarin ze je een goed beeld geeft van haar inspiratie en welke mogelijkheden er zijn om de losse bloemen te maken.

Het boek ‘Broderie botanique textile’ van Isabelle Riener.

Dat moest ik natuurlijk gelijk uitproberen.

Mijn eerste ‘losse’ bladeren ala Isabelle Riener/Il est un air.

Deze zijn geïnspireerd op Sashiko.

En wellicht heb je gezien dat ze uiteindelijk terecht zijn gekomen op één van de pagina’s van mijn 100 days Stitchbook project waar ik hier over heb geschreven.

Pagina 6 en 7 van mijn 100 days Stitchbook project.

Samenwerking met DMC

En nu heeft ze samen met DMC een aantal van haar patches uitgewerkt en gratis ter beschikking gesteld op de website van DMC. Je kunt deze gratis bestellen (kies pattern only, geef je op voor de emailnieuwsbrief en je krijgt gelijk toegang tot het patroon. Je kunt het uitprinten of opslaan op je computer).

Er zijn er een aantal beschikbaar, zoals

3 verschillende patches van Il est un air op patroon gezet voor DMC.

En

3 verschillende harten van Il est un air op patroon gezet voor DMC.

En nog 3 meer, zie je hier, hier en hier kunt vinden.

Zelf uitproberen

Het grote verschil tussen de voorbeelden uit het boek en die van de DMC website is dat de laatste geheel geborduurd zijn en dat in het boek ook de ondergrondstof gebruikt wordt in de patch. Tijd dus om een geheel geborduurd patch van Il est un air/Isabelle Riener eens uit te proberen.

Eerst word natuurlijk het patroon op de stof getekend.

De DMC patronen geven naast het patroon als lijntekening instructie voor de gebruikte borduursteken en kleuren.

De gebruikte steken waren voornamelijk satijnsteek, ingrijpsteek (long and short stitches) en de steelsteek.

Satijnsteek en ingrijpsteek wordt er voornamelijk gebruikt in dit patroon.

En een steelsteek voor de contour.

Uiteindelijk wordt de achtergrond opgevuld met de ingrijpsteek (long and short stitches). Dan wordt het borduurwerk uitgeknipt (ca. 1 cm langs de rand) en als laatste word deze zoom naar achtergeslagen en vastgezet met een festonsteek.

Door de festonsteek rondom kun je een mooie afwerking maken.

En klaar is de patch. Nu nog een plekje vinden waar ik hem op kan zetten.

 

Patches weven met Karen Barbé

‘Patches weven’? Het gaat hier toch over borduren…
Het begon toen ik ontdekte dat ik een gaatje in mijn grijze vest had. Wat te doen. Het was een oud vest dus misschien was wegdoen een optie. Of anders er iets overheen borduren. Of juist visible mending. Ik had net op instagram een fantastische foto van Chinami Mori gezien met als onderwerp heel zichtbaar stoppen.

Mending Art door Chinami Mori

Leuk weetje om nog te vermelden is dat zij meestal haar 93-jarige grootmoeder als model gebruikt.

En ik was tijdens één van de workshops van ‘Kennismaken met diverse borduurtechnieken en -toepasingen’ bezig geweest met naaldweven en (door)stoppen. Dat was dus ook een optie.

Naaldweven.

Doorstoppen in twee richtingen

Toen herinnerde ik me een blog van Karen Barbé waarin zij liet zien hoe je patches kon weven. Patches die ze gebruikte als oplapmiddel voor versleten ellebogen op truien en vesten. Over Karen en vooral haar boek Colour Confident Stitching, heb ik hier al eens eerder geschreven.

Dat leek me leuk om eens uit te proberen, dus aan de slag. Eerst een grid tekenen op een kartonnen kaart, de kaart inknippen en draden spannen. En dan met allerlei kleurtjes draden weven.

Eerst draden spannen en dan weven.

Vervolgens van de kaart afhalen en de draden afhechten.

Klaar om te gebruiken als patch.

Mmmmm. Hij is een beetje los geweven, volgende keer daar wat beter op letten. Hij kan nu niet als elleboogpatch gebruikt worden want daar is hij te kwetsbaar voor. Maar hij is wel perfect om het gaatje in mijn vest mee te bedekken (wel eerst het gaatje dichtmaken, denk ik).

Wil je het ook eens proberen. De uitgebreide instructies vind je hier.

Nog even terug naar Karen Barbé, zij heeft verder nog een aantal leuke tutorials op haar blog staan. Zoals bijvoorbeeld het maken van een onderzetter met de bladsteek op stramien. En het is heel boeiend om te zien hoe zij haar inspiratie haalt oude borduurtechnieken en die omzet in nieuwe projecten.

Onderzetter met bladsteek. Ontwerp Karen Barbé.