‘Il est un air’ en DMC

Een tijdje geleden ontdekte ik ‘Il est un air’ op Instagram (@il_est_un_air). Onder dit instagram account kun je textielkunstenares Isabelle Riener volgen. Zij maakt van (restje) stof patches die afzonderlijk al heel bijzonder zijn, maar die door ze bij elkaar te voegen in een compositie heuse 3D schilderijtjes opleveren

Losse bladeren als patches van Isabelle Riener.

Textiel Herbarium van Isabelle Riener.

 

Je kunt haar ook vinden via haar website Il est un air en via haar Etsy shop waar je zowel de losse patches als de ‘schilderijtjes’ kunt aanschaffen.

Blij verrast was ik dan ook dat eind vorig jaar haar boek ‘Broderie botanique textile‘ verscheen. Welliswaar in het Frans, maar toch een inspirerend boek waarin ze je een goed beeld geeft van haar inspiratie en welke mogelijkheden er zijn om de losse bloemen te maken.

Het boek ‘Broderie botanique textile’ van Isabelle Riener.

Dat moest ik natuurlijk gelijk uitproberen.

Mijn eerste ‘losse’ bladeren ala Isabelle Riener/Il est un air.

Deze zijn geïnspireerd op Sashiko.

En wellicht heb je gezien dat ze uiteindelijk terecht zijn gekomen op één van de pagina’s van mijn 100 days Stitchbook project waar ik hier over heb geschreven.

Pagina 6 en 7 van mijn 100 days Stitchbook project.

Samenwerking met DMC

En nu heeft ze samen met DMC een aantal van haar patches uitgewerkt en gratis ter beschikking gesteld op de website van DMC. Je kunt deze gratis bestellen (kies pattern only, geef je op voor de emailnieuwsbrief en je krijgt gelijk toegang tot het patroon. Je kunt het uitprinten of opslaan op je computer).

Er zijn er een aantal beschikbaar, zoals

3 verschillende patches van Il est un air op patroon gezet voor DMC.

En

3 verschillende harten van Il est un air op patroon gezet voor DMC.

En nog 3 meer, zie je hier, hier en hier kunt vinden.

Zelf uitproberen

Het grote verschil tussen de voorbeelden uit het boek en die van de DMC website is dat de laatste geheel geborduurd zijn en dat in het boek ook de ondergrondstof gebruikt wordt in de patch. Tijd dus om een geheel geborduurd patch van Il est un air/Isabelle Riener eens uit te proberen.

Eerst word natuurlijk het patroon op de stof getekend.

De DMC patronen geven naast het patroon als lijntekening instructie voor de gebruikte borduursteken en kleuren.

De gebruikte steken waren voornamelijk satijnsteek, ingrijpsteek (long and short stitches) en de steelsteek.

Satijnsteek en ingrijpsteek wordt er voornamelijk gebruikt in dit patroon.

En een steelsteek voor de contour.

Uiteindelijk wordt de achtergrond opgevuld met de ingrijpsteek (long and short stitches). Dan wordt het borduurwerk uitgeknipt (ca. 1 cm langs de rand) en als laatste word deze zoom naar achtergeslagen en vastgezet met een festonsteek.

Door de festonsteek rondom kun je een mooie afwerking maken.

En klaar is de patch. Nu nog een plekje vinden waar ik hem op kan zetten.

 

Stitch Challenge TextileArtist.org

Alweer een challenge zul je wel denken. In deze tijd van vooral thuiszijn, vindt je heel veel challenges, stitch alongs (SAL’s) en gratis patroontjes op het internet. Het is een vorm van bezigheidstherapie denk ik.

Zelf doe ik er aan mee om mezelf uit te dagen en eens met andere (borduur)technieken bezig te zijn. Fijn vind ik dat het vaak korte opdrachten zijn met een open invulling. Het gaat mij om mijn eigen proces en wat ik ervan leer, om eens op een andere manier naar borduurwerk te kijken en/of een andere vaardigheid te leren. Soms ga ik er verder mee, soms integreer ik het in mijn lessen en eigen werk en soms doe ik er verder helemaal niets meer mee. En dat is helemaal niet erg. Bijkomende plus is dat ik geïnspireerd word door wat andere deelnemers laten zien.

De afgelopen 5 weken heb ik meegedaan met de StitchChallenge op textileartist.org.

Iedere week heeft een bekende Engelse textielkunstenaar een challenge begeleid. Iedere maandag was er een nieuwe video met een introductie op de challenge, er was een instructiepdf beschikbaar en een Facebookgroep om je werk te delen. Mensen die niet op Facebook zitten, kunnen ook gewoon meedoen. Op de website staan alle opdrachten hier bij elkaar. Daar kun je ook het werk zien van de deelnemende kunsenaars.
Ook kunt je nog steeds meedoen. Laat je niet intimideren wat andere mensen doen en ga gewoon lekker aan de slag. Uiteindelijk gaat het erom wat jij er voor je zelf uithaalt.

Week 1 Sue Stone

Sue’s opdracht was om een grid met 4 blokken te maken en elke blok te vullen met dezelfde borduursteek, maar wel op een onderscheidende manier. Dat kan door bijvoorbeeld de spatiëring aan te passen, de richting van de steek te veranderen of ander materiaal te gebruiken. In haar voorbeeld gebruikt ze de rijgsteek. Ik heb ervoor gekozen om een andere steek te kiezen, namelijk de kettingsteek. Vergelijkbare oefeningen met de rijgsteek kun je hier aan het einde van het artikel vinden.

Spelen met de kettingsgsteek en kleuren.

Er is genoeg variatie mogelijk met de kettingsteek.

Als ondergrond heb ik een stuk van een antiek dekservet genomen dat ik onlangs tijdens de Antiek Textielmarkt in Maarn gekocht had. Daar heb ik een aantal van de andere challenges ook op geborduurd. Misschien wordt het straks weer een geheel…
Dit is trouwens een hele leuke oefening om borduursteken en hun variaties mee te oefenen. Als je ze op stukjes stof van dezelfde grootte borduurt, kun je er uiteindelijk een leuk stekenboek mee maken.

Week 2 Cas Holmes

Cas Holmes kende ik eigenlijk alleen van haar boeken. In mijn bibliotheek kun je Stitch Stories van haar vinden.
Haar opdracht was om in huis te zoeken naar een onderwerp dat een herinnering bij je opriep en daar een textielcollage van te maken.

Een bijzondere oefening die me deed realiseren dat ik de meeste dingen in mijn omgeving toch maar voor lief aan nam, in plaats van ze de waardering te geven die ze misschien verdienden.
Mijn onderwerp werd een kommetje dat ik ooit in IJsland gekocht heb en dat ik gebruik om mijn afgeknipte draadjes en restjes in te verzamelen.

Ooit gekocht in IJsland.

En nu de waardering gekregen die het verdiend.

Het leuke aan deze opdrachten is ook wel dat je kunt werken met de materialen die je in huis hebt. Dat is bij mij beperkt omdat alles eigenlijk in mijn atelier ligt. Aan het begin van de intelligente lockdown heb ik wat dingen in een tas gegooid en ik kan je vertellen, dat is zelden wat ik nodig denk te hebben. Een extra uitdaging dus, die bewijst dat je van alles kunt maken met wat je hebt. Het vergt alleen wat anders denken.

Zo had ik ook nog een foto van mijn overgrootmoeder liggen, waarop ik wilde borduren. Ik was daar al mee begonnen, maar was er niet tevreden mee.

Mijn overgrootmoeder in een veld van lamsoor (schorreblommen) in het Zwin in Zeeuws-Vlaanderen.

De bloemen van lamsoor zijn lila, in het Engels wordt het wel Sea lavender genoemd, zee lavendel. Terwijl het geen familie van lavendel is. Dus met de paars/lila lapjes die ik nog had, maakte het een mooi plaatje.

Een mooie herinnering nu.

Week 3 Emily Tull

Emily’s opdracht was om naar je eigen oog te kijken, die te schetsen en vervolgens te borduren. Ze had daarbij een super tip om de wimpers te borduren.

Dat was nog een klusje, mijn oog tekenen. En dan nogmaals op de stof.

De opdracht was om met 3 kleuren te borduren. Zwart voor de dikkere lijnen, wimpers en wenkbrauwen, wit voor de lichtvlekjes en een lichte grijs voor de rest.

Omdat ik geen lichtgrijs garen had, heb ik zijden naaigaren met een verlopende kleur met grijs en blauw gebruikt van Oliver Twist.
Met de blauw/groene variant heb ik in mijn oog ook de iris ingekleurd.

Mijn oog.

Week 5 Richard McVetis

Richard McVetis ken ik van zijn bijzonder fijne werk in combinatie met 3D vormen. Heel benieuwd was ik dan ook naar zijn Challenge.

Richard Mc Vetis, 29 59, 2015

Zijn opdracht was te experimenteren met Couching oftewel draad opnaaien. Daar kun je op verschillende manieren doen.
Ik heb er voor gekozen om gimp te gebruiken, die ik ooit bij Bart & Francis gekocht had. Dat is een soort koord dat soms in borduurwerk gebruikt wordt als afwerking.

Couching/Draad opnaaien sample.

Week 5 Emily Jo Gibbs

Emily’s opdracht was een ‘interessante’ tak te zoeken in de tuin of een verweerd voorwerp als een gebruikte kwast en die te appliqueren. Ze geeft daarbij als advies om de tak eerst te schetsen/tekenen inclusief zijn schaduw en dat als basis te gebruiken. Ik moet zeggen dat dit de opdracht was die het verst van me af stond. Iets waar ik voorheen nog nooit over had nagedacht en een techniek die ik zo nog nooit had gedaan.

De basis van alle challenges hier is eigenlijk dat je leert kijken en nog belangrijker, dat je leert zien. En dat is iets wat je in de hektiek van alledag wel eens vergeet.

Stap 1. Zoek een ‘interessante’ stok uit.

Stap 2. Appliqueer die met zijn schaduw.

Het kenmerkende van het werk van Emily Jo is dat ze werkt met transparante stoffen. En dat wilde ik ook proberen. Echter mijn voile lapje was zo ‘vloeibaar’ dat ik het amper uitgeknipt kreeg. Gelukkig had ik ook nog een handgeverfd lapje dat geschikt was. Terwijl ik het voile lapje wilde weggooien keek ik er nog eens naar en vond toen dat het de vorm van de tak best wel in zich had. Met andere woorden die heb ik toen gebruikt om een soort echo van het takje te maken zoals je hierboven ziet. Met andere woorden: gooi nooit was zomaar weg.

In detail zie je het nog beter en ook de steekjes waarmee geappliqueerd is.

Subtiele steekjes rondom het takje, zijn schaduw en zijn echo.

Dat waren de StitchChallenges van TextileArtist.org tot nu toe. Er zaten een aantal dingen bij die ik voorheen nog nooit gedaan had, ook een aantal die al wat langer op mijn verlanglijstje stonden. Maar bij elke challenge heb ik wat geleerd, of dat nu een nieuwe techniek was, een nieuw inzicht of iets over mezelf.

Overigens is er elke vrijdag om 16.00 uur (Nederlandse tijd) in de Facebookgroep een live Q&A met de kunstenaar van die week. Je kunt dan zelf vragen via de chat stellen. Meestal luister ik mee, je krijgt zo een inkijkje in het proces van de kunstenaar. Een mooi begin van het weekend.

Overigens staat komende maandag Anne Kelly op de planning voor de StitchChallenge.
Je kunt haar kennen van haar boek ‘Textile Folk Art’.

‘Textile Folk Art’ van Anne Kelly

En…

Je kunt dus nog altijd aanhaken en meedoen. Ook in je eigen tempo. Misschien verras jij jezelf ook wel.

 

Geborduurde sjaals van Sophie Digard

Sophie Digard kennen we van haar prachtige, frele, bijna kantachtige gehaakte sjaals.

Haakwerk van Sophie Digard

Haakwerk van Sophie Digard

Zij is een Franse ontwerpster, gespecialiseerd in ‘knitware/breiwerk’, maar bovenal een kleurdeskundige. Ze begon haar onderneming in 1999. De garens die ze gebruikt worden speciaal voor haar gemaakt en geverfd in Frankrijk en vervolgens naar haar werkplaats in Madagaskar gebracht waar de handgehaakte, -gebreide of -geborduurde kunstwerkjes worden gemaakt. Hiervoor maakt ze gebruik van locale handwerksters en traditionele technieken.

De patronen zijn vaak gecompliceerd door de vele en verrassende details en kleuren (soms wel tot 60 verschillende kleuren).

gehaakte franjes

gehaakte franjes

Naast sjaals maakt ze ook accessoires en sieraden.

Naast sjaals maakt ze ook accessoires en sieraden.

Naast de gehaakte sjaals en sieraden, heeft ze ook prachtig geborduurde sjaals in haar assortiment. En daarvan wil ik er een aantal aan jullie laten zien en dan specifiek het borduurwerk.

Geborduurde sjaals van Sophie Digard

Geborduurde sjaals van Sophie Digard

Wildflower sjaal - Sophie Digard

Wildflower/Sophie Digard

Vazyvaza linnen sjaal van Sophie Digard

Vazyvaza/Sophie Digard

Cueillette/Sophie Digard

Cueillette/Sophie Digard

Primitive/Sophie Digard

Primitive/Sophie Digard

Primitive/Sophie Digard - detail

Primitive/Sophie Digard – detail

Er zijn nog veel meer varianten te vinden op het internet, te veel om hier te laten zien.
Maar ik hoop dat jullie het met me eens zijn dat ze prachtig zijn en een inspiratie. Ik word er in ieder geval helemaal blij van.

De sjaals zijn bij verschillende online winkels te koop zoals Selvedge, Loop en Frenchneedle.com.
Let wel even op, de prijzen verschillen nogal per winkel. Ik weet niet of ze ook te koop is in Nederland. Maar misschien weet een van jullie dat.