Over dijzakken

Iedere keer als ik weer iets onderuit mijn handtas opdiep vraag ik me af hoe ze vroeger hun spulletjes meenamen. Wat blijkt, van de 17e tot in de 19e eeuw droeg je als vrouw losse zakken onder je rok die toegankelijk waren via openingen in je jurk en petticoat of onderrok. Deze dijzakken (soms ook zijzakken genoemd) knoopte je rond je middel en hingen meestal in paren op je heupen. Ook enkele dijzakken kwamen voor, die droeg je dan aan de voorkant onder je schort.

Dijzak van katoen met zijden borduursels (1750-1775), Tassenmuseum Hendrikje, Amsterdam. Deze is nog t/m 31 augustus 2019 te zien tijdens de tentoonstelling ‘Bags in Bloom’.

Door de grootte kon je veel meenemen in de dijzakken, zoals sleutels, geld, horloges, recepten en naaiaccessoires. Hoewel ze onder de kleding werden gedragen en niet zichtbaar waren, vond men het nog steeds belangrijk om ze te versieren met borduurwerk. Zo zijn er voorbeelden met wolborduurwerk, bargello/vlamsteek, quiltwerk en andere soorten borduurwerk bewaard gebleven.

Deze dijzak kun je vinden in het Tassenmuseum Hendrikje in Amsterdam. Hij komt uit 1776 en is geborduurd met bargello/vlamsteek/ierse steek.

Het Tassenmuseum Hendrikje in Amsterdam heeft verschillende dij- of zijzakken waarvan er een aantal zijn tentoongesteld, waaronder een mini-exemplaar.

Dij-/zijzakken in de klederdracht

Ook in de klederdracht werd door de vrouwen onder hun rok of schort dij- of zijzakken gedragen. Op de website Het Geheugen van Nederland vind je aantal, voornamelijk eenvoudige exemplaren. Maar in de collectie van het Openluchtmuseum in Arnhem bevindt zich ook de volgende (geborduurde) dijzak.

Geborduurde dijzak uit 1942, Openlucht Museum Arnhem. Het grotere bloemmotief is op de achter-/binnenkant geborduurd in kruissteek.

Zelf heb ik ook een aantal dijzakken.

Een eigengemaakte dijzak met Zeeuwse stofjes uit de Handwerkplaats van het Zeeuws Museum.
Een oude ‘veelgedragen’ dijzak, wat te zien is aan het vele verstelwerk. Ik werd een beetje verliefd op het jaren ’50 stofje.
En een zelfgemaakte ‘reproductie’ dijzak in wolborduurwerk.

Deze laatste is een reproductie van één van een paar dijzakken die speciaal voor het huwelijk van Sarah Leonard met David Mayo in 1786 geborduurd zijn. Uitgevoerd in twee kleuren blauwe wol in Deerfield Embroidery en helemaal met de hand gemaakt. Het patroon/kit komt van the Examplarery.

Detail van het Deerfield borduurwerk.

Wil je zelf eens een dijzak borduren?


Op de website van het Victoria & Albert Museum vind je een tutorial om je eigen dijzak (in het Engels ‘pocket’ genaamd) te maken. Er wordt uitgelegd hoe je de vorm kunt maken, wat voor soort stof je kunt gebruiken, welke patronen je kunt gebruiken en hoe je hem uiteindelijk in elkaar kunt naaien.

Ook kun je in de tutorial het patroon van deze dijzak/pocket te downloaden.

Paar dijzakken, waarvan er één nog niet helemaal geborduurd is (Groot-Brittannië, 1718-20), V&A Londen (no.41&A-1935).
De achterkant van het borduurwerk. Hier kun je o.a. zien welke en hoe de steken geborduurd zijn en hoe net de borduurster was. V&A Londen (no.41&A-1935)

Veel borduurplezier.

Challenge Oude Borduurpatronen mei 2019

Vorige maand zijn we begonnen met de Challenge Oude Borduurpatronen. En vandaag is het tijd voor het tweede patroon van de Challenge.

Ik heb deze keer het motief ‘Hangbloemen’ uit Vrouw en Huis (nr 33 – 7e jaargang, OOGST 1954) gekozen. Het bijschrift dat erbij staat verteld dat het ‘Motiefjes voor onderleggertjes’ zijn. Nu kan ik me even niet voorstellen van er bedoeld wordt met de term onderleggertjes, maar het motief vind ik persoonlijk wel interessant om te borduren. En daarom heb ik het ook uitgekozen.

Ik trek het patroon altijd eerst even over op overtrek of calqueerpapier.
Je kunt het patroon hier downloaden.

Ook deze keer heb ik er weer twee versies van gemaakt.
Je ziet tegenwoordig veel borduurwerk op transparante stof als organza en tule. Dat leek me een leuke verwerking van dit patroon.
Op de stoffenmarkt in Utrecht had ik een stuk bruidstule gevonden om uit te proberen. Deze is minder hard dan de polyester tule die je normaal tegen komt en heeft ook een fijnere structuur.

Als eerste moest het patroon op de tule getekend worden. Dat werkte helaas niet met de stift die ik in gedachten had. Zoals je ziet is het patroon amper te zien.

Het patroon met een stift op de bruidstule getekend.

Over op plan B. Ergens had ik gezien dat men SoluVlies gebruikte als hulpmiddel om het patroon op de stof te zetten. Dit is een met water oplosbare stof waarop je gemakkelijk kunt tekenen. Door het samen met de stof in een borduurring te klemmen, kun je het vervolgens gemakkelijk borduren. Als je borduurwerk klaar is spoel je het uit met water en blijft het borduurwerk over.

Met behulp van SoluVlies werd het patroon wel zichtbaar.
En kun je makkelijk het motief borduren.

Het garen is het handgeverfde Paradijsgaren waardoor de kleuren prachtig overlopen.

Tja, hoe fotograaf je nu dit soort borduurwerk. Dat is een extra challenge/uitdaging!

Klaar.

Als tweede techniek leek het me leuk om de bloemen met lint te borduren. Daarvoor had ik alleen de bloemen uit het patroon nodig.

Je hoeft niet het hele patroon te gebruiken, je kunt er ook een gedeelte van gebruiken of een eigen compositie maken.
Het zijdelint heb ik ooit gekregen van een Amerikaanse medereiziger op een textielreis in Engeland.

Ik hoop dat jullie ook weer geïnspireerd zijn voor het maken van een eigen (geborduurde) versie.

Iedereen kan mee doen. Ga gewoon lekker aan de slag me een techniek die je goed ligt. Of probeer nu eens een andere techniek en ga wat experimenteren. Delen is leuk, maar hoeft niet persé. Laat wat van je horen op de Facebook-groep Challenge Oude Patronen.

Het volgende patroon maakt ik de 3e donderdag van juni bekend. Ter inspiratie staat de Borduurochtend van 20 juni in het teken van dit nieuwe patroon en mogelijke uitwerkingen. Je kunt je daarvoor hier opgeven.

Nieuwe borduurboeken mei 2019

Borduren is hot, geregeld komen er nu nieuwe boeken over borduren uit. Zelfs in het Nederlands. Ik heb voor jullie weer een lijstje gemaakt.

Thread Folk van Libby Moore

Thread Folk van Libby Moore is een van de leukste borduurboeken van de laatste tijd. Vol met eigentijdse projecten met een stap-voor-stap uitleg. Naast een hoofdstuk over ‘kleurrijke vormen’ als een geometrisch hart (in twee uitvoeringen), confetti en een abstract borduurwerk in een borduurring is er ook een hoofdstuk bloemen in de hoofdrol. Bijzonder is het hoofdstuk met de samenwerkingen waar illustraties van Lauren Merrick, Alli Koch en Audrey Smit omgezet worden in borduurwerk.

Twee geborduurde versies van één patroon
Met bloemen en planten in de hoofdrol

Het laatste hoofdstuk laat zien dat je je niet hoeft te beperken tot een borduurwerkje voor aan de muur. Met geborduurde patches, tennisschoenen, kleding, tassen en kussens vrolijk je op leuke manier je huis en leven op.

Naaldschilderen

Het boek ‘Thread painting and silk shading embroidery’ van Margaret Dier gaat over naaldschilderen. Dat lijkt ingewikkeld, maar door de opbouw van het boek, de heldere uitleg van de verschillende technieken en de stap-voor-stap uitleg van de projecten wordt perfect uitgelegd hoe je te werk kunt gaan en welke volgorde je moet/kunt aanhouden.

Het begint met een uitgebreid hoofdstuk over inspiratie en het ontwerpen van eigen werk. Een van de tips is om altijd een schets- of notitieboekje voor ideeën bij je te hebben. Het is gemakkelijk om een foto te maken (blijf dat vooral doen) van een onderwerp dat je interesseert, maar door er een schetsje of beschrijving van te maken, ga je op een andere manier naar je onderwerp kijken.

Stapsgewijs behandelt ze alle onderwerpen die je tegenkomt in de voorbereiding van je borduurwerk. Van kleurentheorie en het gebruik ervan in naaldschilderen, tot mogelijke materiaalkeuzes en het opzetten van je borduurraam, tot de verschillende manieren hoe je een patroon op de stof kunt zetten. Ook geef ze oefeningen om de verschillende steken uit te proberen.

Een voorbeeld van tapestry shading

Vervolgens gaat ze dieper in op twee manieren van naaldschilderen, namelijk het ‘tapestry shading’ en het ‘natural shading’.

Een voorbeeld van natural shading

Ook laat ze historische en culturele voorbeelden zien waar naaldschilderen als borduurtechniek is gebruikt. Bijvoorbeeld in het Chinese of Japanse zijde borduren, opus anglicanum en 17e eeuwse Jacobijns crewelborduurwerk en zijdeborduurwerk.

Chinees zijde borduurwerk uit het boek van Margaret Dier
Detail van het Chinese zijdeborduurwerk uit het boek van Margaret Dier

Ook het gebruik van naaldschilderen bij andersoortige ondergronden of technieken blijft niet onbesproken. Denk hierbij aan het borduren op vilten bolletjes en 3D borduurwerk.

Naaldschilderen in 3D borduurwerk

Mixed media

Wie eens wat anders wilt en ook doorzichtige stofjes, kraaltjes, lint en gekke draadjes in zijn borduurwerk wil verwerken is aan het goede adres bij Kathrina Witten.

Hand-stitched Landscape & Flowers van Katrina Witten

In haar boek Hand-stitched Landscapes & Flowers staan 10 leuke borduurprojecten. Stap-voor-stap laat ze zien hoe je zo’n mixed-media borduurwerk kunt maken. Laag voor laag ontstaan zo de mooiste borduurwerkjes.

Interessant is om te zien hoe je kunt variëren met een simpele ‘straight stitch’ (in het Nederlandse borduren kennen we deze term, die te vertalen is als een rechte steek, niet. Wat overigens niet wil zeggen dat we deze techniek niet gebruiken).

Het project Woodland with bluebells uit het boek.

In het project ‘Woodland with bluebells’ kun je duidelijk de gelaagdheid zien die zo kenmerkend is voor de ontwerpen van Katrina Witten. Overigens kunt je op haar website Rowandean Embroidery kant-en-klare pakketjes met materiaal vinden om de diverse projecten uit het boek te maken. Het pakketje behorend bij ‘Woodland with bluebells’ vind je bijvoorbeeld hier.

Nederlandstalige borduurboeken

Bij Forte Creatief is het boek ‘Punch needle & Co – projecten met een magische borduurtechniek’ van Julie Robert verschenen. Hier vind je een inkijkexemplaar van het boek.

Punch needle & Co van Julie Robert
Met dikke wol of katoen kun je al leuke punch needle projecten maken

Het boek bevat heel veel verschillende projecten en heeft duidelijke patroonbladen. Maar het begint bij de basis. Wat heb je nodig, hoe span je de stof op, hoe breng je een tekening op de stof en hoe gaat de techniek van punch needle nu eigenlijk.
Met vier praktische oefeningen krijg je de verschillende mogelijkheden (platte steek, lussen, geknipte lussen en mix & match) snel onder de knie en ben je klaar voor een groter/eigen project.

Een van de projecten uit het boek Punch needle & Co

Van het boek Tiny Stitches van Irem Yazici dat ik al eerder hier beschreven heb, is nu ook een Nederlandse versie verschenen. Het staat vol met kleine projectjes als geborduurde patches en badges, pins, knopen en mini borduurringen. En bevat 5 opstrijkvellen met patronen.

En borduren blijft hot want in augustus/september verschijnen een aantal nieuwe borduurboeken met o.a. het werk van Sarah K. Benning en Chloe Giordano. Ik hou jullie op de hoogte.

Challenge Oude Borduurpatronen

In februari vertelde ik al over de stapel oude patroonvellen die ik gekregen heb. Ze staan vol met borduurpatronen. Tijdens de borduurochtend van 28 februari zijn we daar mee aan de slag gegaan. Na het uitkiezen van een motiefje en wat garen zijn we gaan borduren op een bijzondere ondergrond. Als ondergrond is namelijk het […]

Het borduurwerk van Marken

O, wat ben ik aan het genieten van de serie Typisch Marken op de npo. Fantastisch om Luutje te zien, de 99-jarige inwoonster van Marken die nog in de klederdracht loopt.

Ieder jaar ga ik met een vriendin, M., naar Marken. Dat is zo ondertussen een traditie geworden. We hebben elkaar ooit ontmoet in 2007 tijdens een cursus over Marker borduurwerk die door Margreet Beemsterboer bij het NCH in Breda gegeven werd. Ieder jaar proberen we om in april te gaan, als de nieuwe tentoonstelling in het Marker Museum net geopend is, maar de laatste jaren lukt het ons pas in het najaar. Zo ook vorig jaar.

Vernaaide linten

Onderdeel is altijd een bezoekje aan de winkel van Ma Korving. Zij heeft allerlei onderdelen uit de Markerdracht te koop en ik ben altijd op zoek naar borduurwerk. Deze keer wist ze me te vangen met vernaaide linten. Deze in zwarte kruissteek geborduurde linten werden onder de grote kap gedragen.

Bekende linten zijn bijvoorbeeld het klokkenlint en Geloof, Hoop en Liefde.

Vernaaide linten uit Marken (privébezit)
Geloof, hoop en liefde-lint
Klokkenlint

Het motief van het klokkenlint vind je ook al in de 17e eeuwse patronenboeken terug.

Als je zelf eens een vernaaid lint wilt borduren. Op de website van Margreet Beemsterboer Needles@work staat een gratis patroon voor een aantal vernaaide linten. Je vindt het hier.

Ook kun je er nog inschrijven voor de twee e-courses Handwerken van het eiland Marken. Die geven veel achtergrond informatie over de verschillende soorten borduurwerk die in de Marker klederdracht wordt gebruikt en leer je hoe je het zelf kunt maken.

Marker middeltje

Tijdens een bezoek aan het Klederdrachtmuseum in Amsterdam zag ik (niet voor de eerste keer) dit prachtige geborduurde rijglijf (of is het een middeltje of iets er tussenin?).

Marker middeltje/rijglijf uit het Klederdracht Museum in Amsterdam.

Zelf heb ik een Markermiddeltje dat ik erg bijzonder vind. Je kunt er namelijk aan zien dat de draagster in de loop der jaren ‘groter’ is geworden. Telkens zijn er stukken aan het middeltje gezet, waarbij er zorgvuldig werd opgelet dat dit zowel aan de rechter- als linkerkant gelijk werd gedaan zodat het motief en het totaalbeeld van het middeltje hetzelfde bleef.

Hier zie je goed dat het middeltje verschillende keren vergroot is.
Markermiddeltje (privébezit)

Wil je zelf eens het borduurwerk van het Marker Middeltje proberen. Theodorus Johannes heeft naar aanleiding van de serie Community Dressing, waarin hij in aflevering 2 Marken bezoekt, een videotutorial gemaakt waarin hij dit uitlegt. Hij verwerkt het vervolgens in een bomberjacket.

De gebruikte borduursteken zijn de kettingsteek, festonsteek en flanelsteek. Tussen de baleinen wordt een dubbele rijgsteek geborduurd zodat ze op zijn plaats blijven. Voor de masterclass Kettingsteek maakte ik een naaldenboekje geïnspireerd op de zigzagkettingsteken in het middeltje.

Het borduurwerk van een naaldenboekje geïnspireerd door het Marker middeltje.

Het wolborduurwerk op het Marker Middeltje en de vernaaide linten zijn niet het enige borduurwerk in de Marker klederdracht. Er is prachtig witborduurwerk (wit- en sneewerk, utterwerk, stopwerk en speciale open zomen) op de verschillende kledingstukken te vinden. En ook de rijglijven zijn bijzonder versierd met (rozen)borduurwerk. Maar dat is (misschien) voor een andere keer.

Overigens ben ik dit jaar nog niet op Marken geweest. De nieuwe tentoonstelling in het Marker Museum met als thema De Visscherij is 23 maart geopend. Ik heb nog tot 1 november…

Boeken over Stumpwork

Stumpwork is een borduurtechniek die me al langer interesseert. Toen ik terugkwam van de cursus: Handembroidery – gardens en nature in Stumpwork met als docent Fleur Oakes, kon ik het niet laten om even in mijn boekenkast te kijken naar de boeken die ik had over het onderwerp. Dat was eigenlijk al een aardige collectie. Tijd om die eens op een rijtje te zetten. Mijn favoriete vorm is het 17e eeuwse stumpwork met het naaldkant, maar dit is niet de enige manier om het te maken. Kijk maar eens bij ontwerpers als Jane Nicolas and Alison Cole hoe zij stumpwork toepassen in hun werk.

Wat is Stumpwork?

Stumpwork is eigenlijk 3D borduurwerk. Vooral in de 17e eeuw zien we deze techniek vaak en dan o.a. op geborduurde dozen (embroidered caskets). Overigens werd de techniek toen raised embroidery genoemd.
Door materiaal (stumps) onder naaldkant te plaatsen kon ‘verhoogd’ borduurwerk gemaakt worden. Ook werden onderdelen eerst apart gemaakt en later vastgemaakt in het borduurwerk om beweging en diepte te creëren. Dit is er een mooi voorbeeld van.

Dit borduurwerk was origineel bedoeld als lijst voor een spiegel. Het is waarschijnlijk gemaakt rond 1660/1680 en doordat het nog niet af is, krijgen we een mooi kijkje hoe men zo’n borduurwerk maakte/opbouwde. (Victoria & Albert Museum Londen, 247-1896).

Boeken over stumpwork

Afgelopen tijd zijn er een aantal nieuwe boeken over stumpwork of raised embroidery op de markt gekomen. Ik weet dat ik niet volledig ben, maar ik wil er toch een paar uitlichten. Van de meeste heeft Mary Corbet op haar website een samenvatting/review gegeven, dus daar zal ik ook naar doorverwijzen zodat je in ieder geval een aantal pagina’s kunt zien.

Van Alison Cole is The Stumpwork Masterclass (raised and embossed embroidery) (ISBN 9780994392305). Mary Corbet heeft op haar website Needle ‘n Thread een uitgebreide samenvatting/review gegeven, die je hier kunt vinden. En ik moet zeggen, alles wat ze zegt over het boek is waar. Het is waanzinnig compleet en zeker als je een fan bent van het 17e eeuwse stumpwork dan kom je hier volledig aan je trekken. Met duidelijke uitleg en context. Het boek is via de eigen website van Alison te koop. Ik heb het via Yorkshire Books een paar jaar geleden op de Handwerkbeurs in Zwolle gekocht.

The Stumpwork Masterclass van Alison Cole

Stumpwork Embroidery (Techniques and projects) is van Helen Richman en is in 2017 uitgegeven. Een uitgebreide samenvatting/review vind je hier. Het is vooral praktisch met veel stap-voor-stap foto’s en een aantal moderne projecten.

Stumpwork Embroidery van Helen Richman

Van Kelley Aldridge is het boek ‘Raised Embroidery (techniques, projects & pure inspiration). Dit boek is uitgegeven door de Royal School of Needlework (RSN) samen met Search Press en geeft naast de praktische how-to informatie ook een aantal (moderne) projecten om de techniek in toe te passen. Er is tevens ruimte voor een galerij met diverse moderne stumpwork en 3D borduurwerken van diverse ontwerpster die de vele mogelijkheden van deze techniek laten zien.

Raised Embroidery van Kelley Aldrigde uit 2017.

Stumpwork Flowers van Sachiko Morimoto is in het Engels gepubliceerd in 2013. Het boek zit vol met projecten van bloemen in de Stumpwork techniek. Omdat ze vaak maar één bloem borduurt, ziet haar werk er erg verfijnd uit. Hier vind je een uitgebreide samenvatting/review.

De verfijnde 3D bloemen van Sachiko Morimoto.

Instapboeken

Om kennis te maken met de stumpworktechniek zijn er een aantal how-to boeken met veel voorbeelden. Het zijn leuke boeken voor beginners om eens aan de techniek te ruiken.

Van de Royal School of Needlework in de serie Essential Stitch Guides is ‘Stumpwork‘ van Kate Sinton. Hier vind je een samenvatting/review.

Uit de bekende RSN Essential Stitch Guides serie.

En ook de bekende A-Z-serie van Country Bumpkin Publications (de uitgever van het blad Inspirations) behandelt de stumpwork techniek in: A-Z of Stumpwork (the ultimate reference and design source for stumpwork embroiderers). De samenvatting/review vind je hier.

En natuurlijk de boeken van Kay en Michael Dennis. In 2014 heeft SearchPress drie boeken van hen gebundeld tot de uitgave Stumpwork Embroidery (Techniques, projects and pure inspiration). En hierin geven ze ook veel voorbeelden en tips om figuren te maken.

Inspiratie/een iets andere insteek

De volgende twee boeken zijn bijzonder omdat ze vooral de inspiratie die de natuur ons biedt vertalen in borduurwerk. Ze gaan dan ook verder dan de techniek Stumpwork.

Bijzonder 3D borduurwerk van Lesley en Nikkie in Just Stitch.

Als eerste wil ik de titel ‘Just Stitch‘ noemen van moeder en dochter Nikkie Delport-Wegener en Lesley Delport. Deze titel is eerder gepubliceerd onder de naam ‘Embroidered Flora & Fauna’. En ik ben al jaren verliefd op hun 3D versie van de vijg. Mary Corbet zegt er het volgende over.

Forbidden fruit oftewel de Vijg van Lesley Delport en Nikki Delport-Wegener

En als laatste het boek ‘The Art of Embroidery’ (inspirational stitches, textures and surfaces) van Francoise Tellier-Loumagne dat helaas alleen nog tweedehands verkrijgbaar is. Wat een inspiratiebron.

Hebben jullie nog tips voor boeken over stumpwork?

Borduurcursus in Engeland

Afgelopen weekend was ik in het zuiden van Engeland voor een borduurcursus op West Dean College. En dat was een bijzondere locatie voor een bijzondere cursus.

West Dean College in West Sussex in al zijn glorie
Omdat het dak op het moment wordt gerepareerd ziet het huis er op dit moment zo uit.

West Dean College staat bekend om zijn kunst en restauratie opleidingen en kent ook een heel scala aan korte cursussen. Op één van die korte cursussen had ik me ingeschreven. De cursus Handembroidery – Gardens and Nature in Stumpwork van Fleur Oakes.

Bijkomend voordeel van de cursus was dat je als ‘residential’ student kon logeren in het landhuis waarvan de eerste delen vanaf 1738 gebouwd zijn. Tijdens je verblijf kon je door grote gedeeltes van het huis ronddwalen en genieten van het interieur, de sfeer en de vele sluip-door gangen.

Dit was het uitzicht vanuit mijn kamer, gelegen in het ‘Housemaids’ gedeelte van het huis.
En zo zag het in de avondschemering uit. Met uitzicht op de overdekte gang naar de workshopruimte waar les gegeven werd.

Tussendoor kon je genieten van het uitzicht en de vele tuinen op het landgoed en dat gaf bijzondere plaatjes en inspiratie.

De ochtendzon tijdens de wandeling na het (Engelse) ontbijt.

De cursus Handembroidery – gardens and nature in stumpwork is een introductie in stumpwork of 3-D borduurwerk (ook wel raised embroidery genoemd). Ik bewonder het werk van Fleur Oakes al jaren en vond het dan ook heel bijzonder dat ik nu bij haar op cursus was. Zij maakt onder andere hele fijne naaldkantachtige bladeren en bloemen en speciale doosjes met 3D-geborduurde landschapjes.

Noemenswaardig is haar samenwerking met vaatchirurg Prof Roger Kneebone waarover je kunt lezen op haar blog Threadmanagement.

Halfvergaand blad in naaldkant van Fleur Oakes.
Stumpworktuin van Fleur Oakes. Door de presentatie in een doosje krijgt hij extra dimensie omdat ook op de zijkanten is geborduurd.

Vrijdagavond was de eerste kennismaking met Fleur en de 9 andere medecursisten tijdens een gezamenlijk diner waarna we nog een uurtje onze vingers gingen losmaken met een klein naaldkantprojectje.

De vrijdagavond vingeroefening (naaldkant gemaakt met Paradijsgaren).

Het blaadje zit hier nog op de onderstof/papier/plastic. Door het daarvan los te knippen ontstaat een vrije vorm/blaadje die je als 3D element kunt gebruiken in je borduurwerk.

Gedurende de cursus werd een sampler met borduursteken gemaakt die je kunt gebruiken in stumpwork, zoals het Franse knoopje, het staafknoopje, cupstitch, geweven picot, naaldkant heuveltjes (padded needlelace) en de Turkse knoop/Giordes knoop/Plushstitch. Door deze steken te combineren kreeg je weer nieuwe mogelijkheden.

Door erbij te zetten wat je gedaan hebt, bijvoorbeeld aantal draaiingen bij het (Franse) knoopje weet je het later nog en kun je hem blijven gebruiken als referentiesampler.

Het blijft bijzonder om te zien hoe 10 cursisten met dezelfde informatie toch allemaal weer ander werk maken. Dat is vaak een fantastische extra inspiratie. Zo leer je allemaal van elkaar.

Een van de dingen die ik graag wilde uitproberen was het maken van een varenblad. Op de blog van Fleur, the Glass Pingle, had zij dit al eerder uitgelegd, maar daar had ik nog nooit wat mee gedaan. En ik zie nu dat ik het ook anders aangepakt heb. Gelukkig zijn er meerdere wegen naar Rome en als mijn manier niet werkt dan heb ik altijd nog een alternatief.

De inspiratie.
Het idee is dat de vorm en de nerven eerst opgezet worden met behulp van (ijzer/buigzame) draad.
Het raster is klaar. Onderschat de hoeveelheid werk niet die hierin zit. Het voorwerk duurt soms langer dat het uiteindelijke borduren zelf
En tot zover ben ik gekomen. Ik probeer een aantal vormen van varenblaadjes uit. Deze drie zijn met twee draadjes splijtgaren gemaakt. Er komen ook nog varianten met 1 draadje splijtgaren en met een draad met een verlopende kleur.

Al met al een zeer geslaagd weekend met mooi weer, mooie en inspirerende omgeving, prachtig en sfeervol logeeradres, lekker en gezond (Engels) eten (zelfs Sunday Roast en een blueberry/apple crumble op zondag), een bijzondere en inspirerende docent, gezellige medecursisten, het nodige geleerd en genoeg inspiratie voor nieuw borduurwerk(en).

Jammer dat de cursus maar twee dagen duurde, ik had nog wel veel langer in West Dean willen blijven. Misschien een volgende keer.

Oude borduurpatronen in een nieuw jasje – een nieuwe uitdaging

Laatst kreeg ik onverwachts een dikke map met allemaal oude borduurpatronen. Ze kwamen uit het blad Vrouw en Huis, dat in 1953 een 6e jaargang kende en dat in Antwerpen gedrukt werd.

De gekregen map met oude borduurpatronen

Met veel verschillende patronen



Dacht ik in eerste instantie nog dat ik het tijdschrift kreeg met daarin de borduurpatronen, nu was ik eigenlijk nog blijer. Want wat een schat aan patronen zat er in de map. Patronen voor allerlei soorten technieken, zonder uitleg, zonder kleurenschema, soms met een voorbeeldje erbij van een toepassing. Hoe leuk om deze naar eigen inzicht met de moderne stoffen en garens te borduren

Gisteren heb ik me daar eens lekker op gestort.
Eerst een patroon uitgekozen.

Een boeketje bloemen uit Vrouw en Huis nr. 44, 31 oktober 1953.

Vervolgens heb ik een gedeelte van het patroon overgetrokken op Soluvlies. En verder een stofje, denim in dit geval en kleurtjes wol (MerinoSoft super Lace van Bart & Francis) om mee te borduren gekozen.

Een gedeelte van het patroon overtrekken op Soluvlies
Het uitkiezen van de kleurtjes.

En dan lekker aan de slag met het borduren. Ik borduur met twee draden wol, want dat vult gelijk lekker. Deze wol voelt heel zacht aan en al is het eigenlijk voor breien bedoelt, al kun je er ook heerlijk mee borduren.

En klaar is kees.

Als het borduurwerk klaar is, spoel je het Soluvlies weg met koud/lauw water. Na het drogen kun je het bijvoorbeeld inlijsten in een borduurringetje en ophangen.

Van een oud patroon tot een nieuw borduurwerk.

Ga met mij de uitdaging aan om van deze 70-jaar oude borduurpatronen moderne, nieuwe borduurwerkjes te maken. Ik start daarmee tijdens de Borduurochtend bij Tree of Needlework in Utrecht van donderdag 28 februari. Kun je niet komen, maar wil je toch deze uitdaging aangaan, mail me dan op info@treeofneedlework.nl. Dan kijken we samen hoe we dat kunnen aanpakken.


Wrap up 2018 en een inkijkje in 2019

Een van mijn ‘rituelen’ aan het eind van het jaar is een wrap up met de borduurtjes en speciale borduurmomenten van dat jaar. Maar ik merk dat ik daar dit jaar wat moeite mee heb. Heb ik niet genoeg geborduurd (voor mezelf dan) of komt het doordat mijn jaar door tweeën is gebroken door mijn verhuizing in de zomer? Ik weet het niet.

Wat ik wel weet is dat ik dit jaar twee challenges ben begonnen.
De TAST Beyond challenge van Sharon Boggon. Deze begon in ieder geval erg belovend met een uitgebreide blog die je hier kunt vinden.

Beyond TAST – running stitch/rijgsteek

En daar stopte het helaas dan ook mee. Was het volgende onderwerp niet interessant genoeg, wat is dat toch met mij om (langer durende) challenges niet vol te houden.
Ik kon het hierbij toch niet laten zitten. Reden om mee te doen aan de #makersdecember challenge van Puk Vossen en MaraMaakt op instagram.
Elke dag van december moest er een foto binnen een thema geplaatst worden. Die thema’s varieerden van thee naar handgemaakt naar goud naar het thema van vandaag Rituelen.
Ik ga hier niet alle foto’s plaatsen, daarvoor kun je kijken op Instagram bij @majovanderwoude.
Maar ik geef jullie wel hier een ‘borduurrijke’ selectie’.

Dag 2. Thema Roze. Pretty in Pink. Kleurencombinaties uitproberen.

Dag 3. Thema Thee. Verouderingsexperimentje met thee.

Dag 5. Thema Folklore. Handgeborduurd kraplapmotief uit de Volendamse streekdracht.

Dag 9. Thema Rood. Weer een experiment. Borduren op een op canvaspapier geprinte foto.

Dag 13. Thema Tweede kans. Boekje van antiek handgeweven linnen met ‘borduur’vondsen oud en nieuw. Hergebruik.

Dag 17. Thema Herinnering. Herinnering aan een online borduurcursus met de fantastische naam ‘Sumptuous Surface Stitches’ van Sharon Boggon.

Dag 18. Thema Laagjes. Het mooie van mixed media en ‘vrij’ borduren is dat je net zoveel laagjes kunt toevoegen totdat je helemaal tevreden bent met je werk.

Dag 19. Thema Vooruitgang. Een patroon op (donkere) stof zetten m.b.v. Soluvlies vind ik een enorme vooruitgang t.o.v. de prick and pounce methode.

Dag 25 Thema Ster. De ster van ons kerstdiner was dit handgeborduurde tafelkleed met bijpassend servies van tante Jannie.

Dag 29. Thema Natuur. Met handgeverfde wol en heeeeel veel Franse knoopjes haal je de natuur naar binnen.

Dag 30. Thema Drankje. Mijn favoriete drankje blijft toch gewoon een koel glaasje water.

Ja, en het borduurwerkje waar ik hier mee bezig ben, wordt onderdeel van de masterclass Kettingsteek die 19 januari begint (er zijn nog 2 plaatsen).
Als je zo de foto’s achter elkaar bekijk, krijg je in ieder geval een inkijkje wat er eventueel staat te gebeuren in 2019. Experimenten, Borduren anders, hergebruik, folklore en traditie en heel veel borduren.

Wat zijn jullie borduurplannen voor 2019?

 

De gratis kerstborduurtjes van dit jaar

Ieder jaar verzamel ik in november en december allerlei gratis kerstborduurtjes. Soms borduur ik ze ook, al heb ik dit jaar dat niet gedaan, maar vaker geef ik ze gewoon aan jullie door.
Ik vind het heel bijzonder dat ontwerpers en ontwerpsters deze beschikbaar stellen en wil ze dan ook graag met jullie delen.

Van Pillarboxblue.com zijn deze vilten kerstballen.

Vilten kerstballen van Pillar Box Blue

Op de website kun je stap voor stap zien hoe ze gemaakt zijn en vind je de patronen. Grappig is dat ze een verwassen en vervilte trui als basis gebruikt. Een mooie vorm van hergebruik.

De kerstballen worden met simpele stiksteekjes geborduurd voor een snel resultaat.

Ann van Ann’s Orchard Needlework is dit jaar aan de slag gegaan met kruissteekjes. Ze heeft een speciale kerstbiscornu gemaakt. Een biscornu is een speciaal Frans speldenkussentje met een bijzondere manier van afwerken/in elkaar zetten.

Speciaal kerstborduurtje van Ann’s Orchard Needlework

Je kunt het gratis patroon en de uitleg hoe je de biscornu in elkaar te zetten hier vinden.

Van Stitchfloral.com is deze Mandala sneeuwvlok. Amina heeft het patroon simpel gehouden zodat je het kunt borduren naar eigen inzicht en smaak. Wel verteld ze erbij wat haar keuzes zijn geweest en waarom.

De mandala sneeuwvlok van Stitch Floral

Op haar website vind je verder veel borduurstekentutorials en ook de nodige freebies. Check it out!

Van Anna Scott Embroidery  & Design zijn deze schattige kerstboompjes.

De kerstboompjes van Anna Scott

Als we er wat nader naar kijken zien we dat ze Franse knoopjes, knoopjes op een stokje (pistilstitch) en geribte spinnetjes heeft gebruikt. Dus ook nog eens een perfecte oefening om deze borduursteken onder de knie te krijgen.

Van l.n.r. pistilstitch, Franse knoopjes en geribte spinnetjes. Met dank aan Anna Scott.

Pat Porter van Patapan Art heeft heel het jaar Pocket Dolls (een soort zakpoppetjes) ontworpen en geborduurd. Ze zijn slecht 9 cm hoog. Op haar blog stelt ze de patronen en de uitleg gratis ter beschikking. Inclusief een aantal die binnen het Kerst thema vallen. Maak ook eens je eigen variant.

De Pocket Dolls van Pat Porter van Patapan Art.

Aimee Ray van Little Dear heeft heel de maand december al gratis kerstpatroontjes op haar blog gezet. Dit is er één van. Ze zijn niet moeilijk te borduren.

Twee van de gratis kerstpatroontjes die Aimee Ray van Little Dear op haar blog gezet heeft.

Voor de wat gevorderde borduurster is dit gratis patroon van Tanja Berlin met een geborduurd hulstblaadje dat aan twee kanten hetzelfde is.

Hulstblaadje van Tanja Berlin – de voorkant

Hulstblaadje van Tanja Berlin – de achterkant

Natuurlijk komt dit met een uitgebreide uitleg zoals we van Tanja gewend zijn. Probeer het ook eens uit.

Op de website van DMC vind je veel gratis patroontjes.
Kruissteekpatroontjes met als thema kerst zoals deze maretak vind je hier.

Maretak in kruissteek van de DMC-website

En de patroontjes in vrij borduren/freestyle embroidery vind je hier.

Dit roodborstje vind je ook als gratis (kerst)patroon bij DMC.

Overigens vind je de kerstborduurtjes van de afgelopen jaren hier, hier en hier.

Heb jij nog leuke tips?